۳۵۹ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۱۶

با کفر زلفت ای جان ایمان چه کار دارد
آنجا که دردت آید درمان چه کار دارد

سحرا که کرده‌ای تو با زلف و عارض ارنه
در گلشن ملایک شیطان چه کار دارد

دل بی‌نسیم وصلت تنها چه خاک بیزد
جان در شکنج زلفت پنهان چه کار دارد

دردی شگرف دارد دل در غم تو دایم
در زلف تو ندانم تا جان چه کار دارد

در تنگنای دیده وصلت کجا درآید
در بنگه گدایان سلطان چه کار دارد

گریه بهانه سازی تا روی خود ببینی
آئینه با رخ تو چندان چه کار دارد

چون ترک جان گرفتم در عشق روی چون تو
بر من فلان چه گوید بهمان چه کار دارد

خاقانی از زمانه چون دست شست بر وی
سنجر چه حکم راند خاقان چه کار دارد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.