۴۳۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵

گرفت خواهم زلفین عنبرین تو را
به بوسه نقش‌کنم برگ یاسمین تو را

هر آن زمین که تو یک ره برو قدم بنهی
هزار سجده برم خاک آن زمین تو را

هزار بوسه دهم بر سخای نامهٔ تو
اگر ببینم بر مهر او نگین تو را

به تیغ هندی گو دست من جدا بکنند
اگر بگیرم روزی من آستین تو را

اگر چه خامش مردم که شعر باید گفت
زبان من به روی گردد آفرین تو را
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.