۵۵۱ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۳۹

نوروز شد و بنفشه از خاک دمید
بر روی جمیلان چمن نیل کشید

کس را به سخن نمی‌گذارد بلبل
در باغ مگر غنچه به رویش خندید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.