۳۸۱ بار خوانده شده

غزل ۲۸۹

خوشست آن مه به اغیار آزمودم
به من خوش نیست بسیار آزمودم

همان خوردم فریب وعدهٔ تو
ترا با آنکه صد بار آزمودم

ز تو گفتم ستمکاری نیاید
ترا نیز ای ستمکار آزمودم

به مهجوری صبوری کار من نیست
بسی خود را در این کار آزمودم

به من یار است دشمن‌تر ز اغیار
که هم اغیار و هم یار آزمودم

کسی کز عمر بهتر بود پیشم
نبود او هم وفادار آزمودم

اجل نسبت به درد هجر وحشی
نه چندان بود دشوار ، آزمودم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۲۸۸
گوهر بعدی:غزل ۲۹۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.