۳۰۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۸۲

از آمدنم فزود رنج بدنم
از بودن خود همیشه اندر محنم

وز بیم شدن باغم و درد حزنم
نه آمدن و نه بدن و نه شدنم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۸۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۸۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.