۳۴۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۸۶

ای خورشیدی که نورت از روی امید
گفتم که به صدر ما نماند جاوید

ناگه به چه از باد اجل سرد شدی
گر سرد نگردد این نگارین خورشید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.