۲۹۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۷۸

گاهی فلکم گریستن فرماید
ناخفته دو چشم را عنا فرماید

گاهیم به درد خنده لب بگشاید
گوید ز بدی خنده نیاید آید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.