۶۵۰ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۶۰

غم خوردن این جهان فانی هوسست
از هستی ما به نیستی یک نفسست

نیکویی کن اگر ترا دست رسست
کین عالم یادگار بسیار کسست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۱
نظرها و حاشیه ها
ناشناس
۱۴۰۰/۱۰/۱۳ ۱۱:۵۵

منظور از نیستی ، نیست شدن جسم است چنانکه در بیت بعد می‌گوید در این عالم یادگار افراد می ماند نه جسمشان وفاداری را هم در نکویی کردن می داند

ناشناس
۱۳۹۹/۴/۱۳ ۲۱:۳۳

غم خوردن این جهان فانی عبث است
از هستی ما به نیستی یک نفس است
تو نکویی کن اگر تو را در دست رسست
کین عالم . یادگار بسیار کس است