۳۵۲ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۵۰

از آمدن و رفتن ما سودی کو
وز تار امید عمر ما پودی کو

چندین سر و پای نازنینان جهان
می‌سوزد و خاک می‌شود دودی کو
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۴۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.