تا بر آن روی چو ماه آموختم
عالمی بر خویشتن بفروختم

پاره کرده پردهٔ صبر و صلاح
دیدهٔ عقل و بصر بردوختم

رایت عشق از فلک بفراختم
تا چراغ وصل را افروختم

با بت آتش رخ اندر ساختم
خرمن طاعت به آتش سوختم

اسب در میدان وصلش تاختم
کعبهٔ وصلش ز هجران توختم

جامهٔ عفت برون انداختم
رندی و ناراستی آموختم