۳۵۷ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۸

انعم‌الله صباح ای پسرا
وقت صبح آمده راح ای پسرا

با می و ماه و خرابات بهار
خام خامست صلاح ای پسرا

با تو در صدر نشستیم هلا
در ده آواز مباح ای پسرا

خام ما خام تو و پختهٔ تست
تو ز می دار صراح ای پسرا

عاقبت خانه به زلف تو گذاشت
صورت فخر و فلاح ای پسرا

چشم بیمار تو ما را ببرید
ز صحیح و ز صحاح ای پسرا

از پی عارض چون صبح ترا
به نکورویی و راح ای پسرا

همه تسبیح سنایی این است
کانعم الله صباح ای پسرا
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.