۲۹۴ بار خوانده شده

حکایت خواجه‌ای که از غلامش خواست او را برای نماز بیدار کند

خواجه زنگی را غلامی چست بود
دست پاک از کار دنیا شست بود

جملهٔ شب آن غلام پاک باز
تا به وقت صبح می‌کردی نماز

خواجه گفتش ای غلام کارکن
شب چو برخیزی مرا بیدار کن

تا وضو سازم کنم با تو نماز
آن غلام او را جوابی داد باز

گفت آن زن را که درد زه بخاست
گر کسش بیدارگر نبود رواست

گر ترا دردیستی بیداریی
روز و شب در کار نه بی‌کاریی

چون کسی باید که بیدارت کند
دیگری باید که او کارت کند

هر که را این حسرت و این درد نیست
خاک بر فرقش که این کس مرد نیست

هر که را این درد دل در هم سرشت
محو شد هم دوزخ او را هم بهشت
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:حکایت چوب خوردن یوسف به دستور زلیخا
گوهر بعدی:گفتار بوعلی طوسی دربارهٔ اهل جنت و اهل دوزخ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.