۳۳۲ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۸۴۸

دلا در راه حق گیر آشنایی
اگر خواهی که یابی روشنایی

چو مست خنب وحدت گشتی ای دل
میندیش آن زمان تا خود کجایی

در افتادی به دریای حقیقت
مشو غافل همی زن دست و پایی

وگر نفس و هوا عقلت رباید
تو می‌دان آن نفس از خود برایی

وگر همچون که یوسف خود پسندی
کشی در چاه محنت‌ها بلایی

چو ابراهیم بت‌بشکن بیندیش
به هر آتش که خود خواهی درآیی

تبرا کن دل از هستی چو عیسی
به بند سوزن ای مسکین چرایی

شوی بر طور سینا همچو موسی
درین ره گر بورزی پارسایی

برو عطار مسکین خاک ره شو
به نزد اهل دل تا بر سر آیی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۴۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۴۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.