گرد مه خط معنبر می کشی
سر کشانت را به خط در می کشی

عاشقانت را به مستی دم به دم
خرقهٔ هستی ز سر بر می کشی

بر بتان چین و ترکان چگل
از کمال حسن لشکر می کشی

جاودانی پای بنهاد از جهان
هر که را یک بوسه بر سر می کشی

جام می می‌نوشی و بر می زنی
وانگهی بر عقل خنجر می کشی

بیش شد عطار را اکنون غمت
زانکه با او باده کمتر می کشی