حدائق روضات النعیم وطیبها
تضیق علی نفس یجور حبیبها

فیالیت شعری ای ارض ترحلوا
و بینی و بین الحی بید اجوبها

ذکرت لیالی الوصل و اشتاق باطنی
فیا حبذا تلک اللیالی و طیبها

و مجلسنا یحکی منازل جنة
و فی ید حوراء المحلة کوبها

بقلبی هوی کالنمل یا صاح لم یزل
تقرض احشائی و یخفی دبیبها

فلا تحسبن البعد یورث سلوة
فنار غرامی لیس یطفی لهیبها

و جلباب عهدی لایرث جدیده
و روضة حبی لایجف رطیبها

سقی سحب الوسمی غیطان ارضکم
و ان لم یکن طوفان عینی ینوبها

منازل سلمی شوقتنی کابة
و ما ضر سلمی ان یحن کئیبها

بکت مقلة السعدی ما ذکرالحمی
واطیب ما یبکی ادیار غریبها