۲۸۹ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۴۲

تنها ز همه خلق و نهان می‌گریم
چشم از غم دل به آسمان می‌گریم

طفل از پی مرغ رفته چون گریه کند
بر عمر گذشته همچنان می‌گریم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.