۳۴۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۴۰

کردیم بسی جام لبالب خالی
تا بود که نهیم لب بران لب حالی

ترسنده ازان شدم که ناگاه ز جان
بی‌وصل لبت کنمی قالب خالی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.