۴۱۳ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۵

گر زخم خورم ز دست چون مرهم دوست
یا مغز برآیدم چو بادام از پوست

غیرت نگذاردم که نالم به کسی
تا خلق ندانند که منظور من اوست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.