امیرخسرو دهلوی : غزلیات (گزیدهٔ ناقص)
گزیدهٔ غزل ۳۲
جان ز نظاره خراب و ناز او ز اندازه بیش سلمان ساوجی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - در مدح شیخ اویس
ای منزل ماه علمت، اوج ثریا صامت بروجردی : کتاب نوحه‌های سینه زنی (به اقسام مختلفه و لحنهای متنوع و مخصوصه)
شمارهٔ ۱۶ - و برای او
زد قاصد بزم عزا با قامت خم سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
ما حاصل شاخسار خشکی داریم فردوسی : سهراب
بخش ۸
چو برگشت سهراب گژدهم پیر اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴۲
گرچه بر فرهاد شیرین جور بی اندازه کرد سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۲۸ - در بیان آنکه بعضی اولیاء مشهوراند و بعضی مستور مرتبۀ مستوران بلندتر است از مرتبۀ مشهوران و از این سبب مشایخ بزرگ سرآمده همواره در تمنا و آرزوی آن بوده‌اند که از آن مستوران یکی را بیابند. و انبیاء نیز همچنین آرزو داشتند، حکایت موسی و خضر علیهما السلام درقرآن مذکور است. و ندا کردن مصطفی علیه السلام از سر صدق و عشق که واشوقاه الی لقاء اخوانی و بتضرع و ابتهال طلبیدن از حق تعالی ملاقات خاصی را و فرمودن حق تعالی که خاصی از خواص بر تو خواهد آمدن و گفتن مصطفی علیه السلام با عایشه رضی اللّه عنها که یکی از خاصان حق بر در ما خواهد آمدن و لیکن اگر اتفاقاً من در خانه نباشم او را بنوازش و دلداری در خانه بنشان تا آمدن من. و اگر این معنی متعذر شود و مقبول نیفتد، باری حلیۀ صورت او را بقدر امکان ضبط
اولیای میانه مشهوراند سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
داد چو بر زلف سمن سا شکست محمدرضا شفیعی کدکنی : از بودن و سرودن
زندگی نامه ی شقایق۳
ای زندگان خوب پس از مرگ محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۶۴ - در منقبت حضرت صاحب الأمر و الزّمان علیه السلام
دو چیز مایه ی عشرت بود، علی التّحقیق عطار نیشابوری : باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن
شمارهٔ ۶
دردا که دلم سایهٔ اقبال ندید امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۴۲۳
آمد رسول عید و مه روزه نام او مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱۰
چونبسته کنی راهی، آخر بشنو آهی فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲۵
جدا شد از بر من آن انسی روحانی ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴
نگاری دلبری دارم چو زلف خود ز من سرکش مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳
ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۹۳
به نسبت از تو پیمبر بنازد ای سید قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
دوران نگر که سینه‌اش از کینه صاف نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۱
کنم نظاره چون بی پرده رخسار نکویش را؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۵۸
مست می عشق را حیا نی
گزیدهٔ غزل ۳۲
جان ز نظاره خراب و ناز او ز اندازه بیش سلمان ساوجی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - در مدح شیخ اویس
ای منزل ماه علمت، اوج ثریا صامت بروجردی : کتاب نوحه‌های سینه زنی (به اقسام مختلفه و لحنهای متنوع و مخصوصه)
شمارهٔ ۱۶ - و برای او
زد قاصد بزم عزا با قامت خم سلیم تهرانی : رباعیات
شمارهٔ ۷۶
ما حاصل شاخسار خشکی داریم فردوسی : سهراب
بخش ۸
چو برگشت سهراب گژدهم پیر اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴۲
گرچه بر فرهاد شیرین جور بی اندازه کرد سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۱۲۸ - در بیان آنکه بعضی اولیاء مشهوراند و بعضی مستور مرتبۀ مستوران بلندتر است از مرتبۀ مشهوران و از این سبب مشایخ بزرگ سرآمده همواره در تمنا و آرزوی آن بوده‌اند که از آن مستوران یکی را بیابند. و انبیاء نیز همچنین آرزو داشتند، حکایت موسی و خضر علیهما السلام درقرآن مذکور است. و ندا کردن مصطفی علیه السلام از سر صدق و عشق که واشوقاه الی لقاء اخوانی و بتضرع و ابتهال طلبیدن از حق تعالی ملاقات خاصی را و فرمودن حق تعالی که خاصی از خواص بر تو خواهد آمدن و گفتن مصطفی علیه السلام با عایشه رضی اللّه عنها که یکی از خاصان حق بر در ما خواهد آمدن و لیکن اگر اتفاقاً من در خانه نباشم او را بنوازش و دلداری در خانه بنشان تا آمدن من. و اگر این معنی متعذر شود و مقبول نیفتد، باری حلیۀ صورت او را بقدر امکان ضبط
اولیای میانه مشهوراند سحاب اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸
داد چو بر زلف سمن سا شکست محمدرضا شفیعی کدکنی : از بودن و سرودن
زندگی نامه ی شقایق۳
ای زندگان خوب پس از مرگ محیط قمی : هفت شهر عشق
شمارهٔ ۶۴ - در منقبت حضرت صاحب الأمر و الزّمان علیه السلام
دو چیز مایه ی عشرت بود، علی التّحقیق عطار نیشابوری : باب بیست و هفتم: در نومیدی و به عجز معترف شدن
شمارهٔ ۶
دردا که دلم سایهٔ اقبال ندید امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۴۲۳
آمد رسول عید و مه روزه نام او مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۱۰
چونبسته کنی راهی، آخر بشنو آهی فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۹۲۵
جدا شد از بر من آن انسی روحانی ابن حسام خوسفی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۰۴
نگاری دلبری دارم چو زلف خود ز من سرکش مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۰۵۳
ای بندهٔ سردی به زمستان چون زاغ خاقانی : قطعات
شمارهٔ ۲۹۳
به نسبت از تو پیمبر بنازد ای سید قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۹۳
دوران نگر که سینه‌اش از کینه صاف نیست صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۸۱
کنم نظاره چون بی پرده رخسار نکویش را؟ مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۵۸
مست می عشق را حیا نی
