ملا هادی سبزواری : غزلیات
غزل شماره ۱۶
الا یا نفس قد زموالمطا یا
سنایی غزنوی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۱۳۱ - در مدح قاضی نجم‌الدین حسن غزنوی
دی ز دلتنگی زمانی طوف کردم در چمن
باقر فداغی لارستانی : دوبیتی‌ها
شمارۀ ۸
سرت نازم سرانداز تو تور است
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۴۴۷
یک ساعت ار دو قبلگی از عقل و جان برخاستی
شاه نعمت‌الله ولی : مفردات
شمارهٔ ۲۶۷
هر که او رو ز غیر او بر تافت
فردوسی : پادشاهی دارای داراب چهارده سال بود
بخش ۱
چو دارا به دل سوک داراب داشت
رشیدالدین وطواط : قصاید
شمارهٔ ۷۷ - نیز در مدح اتسز گوید در بازگشت از جنگ ماوراء النهر
ای ز آب تیغ تو تازه ریاحین ظفر
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۲
ای نوبهار عاشقان، داری خبر از یار ما
اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۲۴
دمشق فتنه شد بغداد و توفان بلا آبش
بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۴۸۴
همچو چهرت کی بود آتش چوزلفت دودکی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۹۹۵
جنونی کو که آتش در دل پرشورم اندازد؟
نصرالله منشی : مفتتح کتاب بر ترتیب ابن المقفع
بخش ۱۴ - شادمان شدن نوشروان از پیام برزویه
نوشروان شادمان گشت و خواست که زودتر بحضرت او رسد تا حوادث ایام آن شادی را منغص نگرداند، و برفور بدو نامه فرمود و مثال داد که: دران مسارعت باید نمود، و قوی دل و فسیح امل روی بازنهاد، و آن کتب را عزیز داشت که خاطر بوصول آن نگران است، و تدبیر بیرون آوردن آن برقضیت عقل بباید کرد، که خدای عزوجل بندگان عاقل را دوست دارد، و عقل بتجارب و صبر و حزم جمال گیرد. و نامه را مهر کردند و بقاصد سپرد، و تاکیدی رفت که از راههای شارع تحرز واجب بیند تا آن نامه بدست دشمنی نیفتد.
پروین اعتصامی : مثنویات، تمثیلات و مقطعات
سختی و سختیها
نهفتن بعمری غم آشکاری
فردوسی : پادشاهی فرخ زاد
پادشاهی فرخ زاد
ز جهرم فرخ زاد راخواندند
سعدی : باب دوم در اخلاق درویشان
حکایت شمارهٔ ۱۲
شبی در بیابان مکه از بی خوابی پای رفتنم نماند سر بنهادم و شتربان را گفتم دست از من بدار
خیام : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۶۸
تا چند حدیث پنج و چار ای ساقی
امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۲۴
خرم آن لحظه که مشتاق به یاری نرسد
نظامی گنجوی : خسرو و شیرین
بخش ۵۵ - آگاهی یافتن خسرو از عشق فرهاد
یکی محرم ز نزدیکان درگاه
ملک‌الشعرای بهار : رباعیات
شمارهٔ ۵۳
رفتم بر توپ تا بکوبم دشمن
عطار نیشابوری : بخش سوم
الحكایة و التمثیل
در رهی میرفت محمود از پگاه