سلمان ساوجی : قطعات
قطعه شمارهٔ ۷۵
خسروا نایبان استیفا فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲
رفتار آشوب بالا قیامت رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶
زبان در ذکر و دل در فکر آن نامهربان دارم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۶
شب را ز تیغ صبحدم خون است عمدا ریخته حزین لاهیجی : فرهنگ نامه
بخش ۹ - صفت تیغ
تناور نهنگی ست شمشیر او شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰۳
در دو عالم جز یکی دانیم نه فردوسی : پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود
بخش ۲۰
کی نامبردار فرخنده شاه کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۱
در خدمت تو گر تن من برپایست رشیدالدین میبدی : ۱۰- سورة یونس - مکیة
۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ مِنْهُمْ مَنْ یَسْتَمِعُونَ إِلَیْکَ این آیت در شأن مستهزیان آمد که استماع ایشان بتعنّت و استهزا بود، لا جرم مىشنیدند و ایشان را در آن هیچ نفع نبود، و ایشان را بکار نیامد، همچون کسى که کر باشد و خود به اصل هیچ نشنود. و گفتهاند: سمع در قرآن بر دو وجه است: یکى سمع ایمان است بدل، چنان که در سورت هود گفت: ما کانُوا یَسْتَطِیعُونَ السَّمْعَ اى لم یطیقوا سمع الایمان بالقلب. و در سورة الکهف گفت: وَ کانُوا لا یَسْتَطِیعُونَ سَمْعاً یعنى سمع الایمان بالقلوب. فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۹ - در مدح عضد الدوله امیر ابو یعقوب یوسف بن ناصرالدین
ای نیمشب گریخته از رضوان قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
فلک ز کین به مه فتنه‌جوی من ماند آذر بیگدلی : مثنویات
شمارهٔ ۱۳
آوخ چکنم؟ که سینه تنگ است! هاتف اصفهانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷
چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۹۳
اگر پیری مرا در خانه بنشاند جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۵
در حریم وصل از دلدار دور افتاده ام سعدی : غزلیات
غزل ۵۵۱
رفتی و همچنان به خیال من اندری بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۲
بسکه از طرز خرامت جلوهٔ مستانه ریخت رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵
ما بهر هلاک خود هلاکیم نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۸
تا عشق چه ها کند به بلبل مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۴۳
در عشق زنده باید کز مرده هیچ ناید
قطعه شمارهٔ ۷۵
خسروا نایبان استیفا فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۹۲
رفتار آشوب بالا قیامت رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۶
زبان در ذکر و دل در فکر آن نامهربان دارم عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۶
شب را ز تیغ صبحدم خون است عمدا ریخته حزین لاهیجی : فرهنگ نامه
بخش ۹ - صفت تیغ
تناور نهنگی ست شمشیر او شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰۳
در دو عالم جز یکی دانیم نه فردوسی : پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود
بخش ۲۰
کی نامبردار فرخنده شاه کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۱
در خدمت تو گر تن من برپایست رشیدالدین میبدی : ۱۰- سورة یونس - مکیة
۵ - النوبة الثانیة
قوله تعالى: وَ مِنْهُمْ مَنْ یَسْتَمِعُونَ إِلَیْکَ این آیت در شأن مستهزیان آمد که استماع ایشان بتعنّت و استهزا بود، لا جرم مىشنیدند و ایشان را در آن هیچ نفع نبود، و ایشان را بکار نیامد، همچون کسى که کر باشد و خود به اصل هیچ نشنود. و گفتهاند: سمع در قرآن بر دو وجه است: یکى سمع ایمان است بدل، چنان که در سورت هود گفت: ما کانُوا یَسْتَطِیعُونَ السَّمْعَ اى لم یطیقوا سمع الایمان بالقلب. و در سورة الکهف گفت: وَ کانُوا لا یَسْتَطِیعُونَ سَمْعاً یعنى سمع الایمان بالقلوب. فرخی سیستانی : قصاید (گزیدهٔ ناقص)
قصیدهٔ شمارهٔ ۴۹ - در مدح عضد الدوله امیر ابو یعقوب یوسف بن ناصرالدین
ای نیمشب گریخته از رضوان قدسی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۱۵۹
فلک ز کین به مه فتنه‌جوی من ماند آذر بیگدلی : مثنویات
شمارهٔ ۱۳
آوخ چکنم؟ که سینه تنگ است! هاتف اصفهانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷
چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی ادیب صابر : مقطعات
شمارهٔ ۹۳
اگر پیری مرا در خانه بنشاند جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۶۵
در حریم وصل از دلدار دور افتاده ام سعدی : غزلیات
غزل ۵۵۱
رفتی و همچنان به خیال من اندری بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۱۲
بسکه از طرز خرامت جلوهٔ مستانه ریخت رضی‌الدین آرتیمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵
ما بهر هلاک خود هلاکیم نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۳۹۸
تا عشق چه ها کند به بلبل مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۴۳
در عشق زنده باید کز مرده هیچ ناید
