سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۲۴
مرا از آینهٔ سخت روی سخت آید قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
«و هو معکم » گفت از این معنی چه خواست؟ کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲۳۹ - ایضا له
من از تشریف مولانا چنان تنگ آمدم الحق قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای
سورة الإنعام
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵۲
شد بی صفا ز خاک سیه کاسه آب ما ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ۶١ - ملمع
حاکم ما ز فرط بد نفسی عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۳ - بلبل شوریده
ای بلبل شوریده دیوانه توئی یا ما نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸
رفتم به کنشت گبر و ترسا و یهود عطار نیشابوری : باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق
شمارهٔ ۱۲
دل نیست کز آن ماه برنجد هرگز اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱
زین بیش نباید خفت، ای یار که دزد آمد نجم‌الدین رازی : سایر اشعار
شمارهٔ ۲۲
چون همایان جیفه پیش کرکسان انداختیم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۳۰
آب و رنگ عبرتی صرف بهارم کرده‌اند سعدی : باب نهم در توبه و راه صواب
حکایت مست خرمن سوز
یکی غله مرداد مه توده کرد اقبال لاهوری : زبور عجم
ز شاعر ناله مستانه در محشر چه می خواهی
ز شاعر ناله مستانه در محشر چه می خواهی مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۰۵
دلدار کله‌دوز من از روی هوس مهدی اخوان ثالث : زمستان
قصه ای از شب
شب است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸۲
گر شراب عشق کار جان حیوانیستی رشیدالدین میبدی : ۲۶- سورة الشعرا- مکیة
۵ - النوبة الثانیة
قوله: وَ إِنَّهُ لَتَنْزِیلُ رَبِّ الْعالَمِینَ، الهاء راجعة الى الکتاب المذکور فى اوّل السّورة، و التّنزیل اسم للقرآن. و قیل تنزیل مصدر اقیم مقام المفعول کما یقال! هذا الدینار ضرب الامیر اى مضروبه. ثمّ بیّن کیف نزّله، اى انزله مرّة بعد اخرى شیئا فشیئا مع جبرئیل و هو الرّوح الامین عَلى قَلْبِکَ یا محمد. سمّى جبرئیل روحا لانّ جسمه روح لطیف روحانىّ و کذا الملائکة روحانیّون خلقوا من الرّیح، و قیل خلقوا من الرّوح و هو الهواء. و قیل سمّى روحا لانّ حیاة الادیان و بقاؤها به و بما ینزل به کما بالرّوح حیاة الأبدان و بقاؤها، و قیل لانّ الحیاة اغلب علیه کانّه روح کلّه. و قیل الرّوح اسم علم له لا صفة و سمّاه امینا لانّ اللَّه تعالى ائتمنه على ما یؤدّیه عنه الى عباده و لم یخن قطّ فیما امر اللَّه به، یدلّ علیه قوله: مُطاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ. هاتف اصفهانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴
نسیمی به دل می‌خورد روح‌پرور نظامی گنجوی : لیلی و مجنون
بخش ۲۵ - رهانیدن مجنون آهوان را
سازنده ارغنون این ساز
غزل شمارهٔ ۲۲۴
مرا از آینهٔ سخت روی سخت آید قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۷۵
«و هو معکم » گفت از این معنی چه خواست؟ کمال‌الدین اسماعیل : قطعات
شمارهٔ ۲۳۹ - ایضا له
من از تشریف مولانا چنان تنگ آمدم الحق قرآن کریم : با ترجمه مهدی الهی قمشه‌ای
سورة الإنعام
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۵۲
شد بی صفا ز خاک سیه کاسه آب ما ابن یمین فَرومَدی : اشعار عربی
شمارهٔ ۶١ - ملمع
حاکم ما ز فرط بد نفسی عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۳ - بلبل شوریده
ای بلبل شوریده دیوانه توئی یا ما نسیمی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸
رفتم به کنشت گبر و ترسا و یهود عطار نیشابوری : باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق
شمارهٔ ۱۲
دل نیست کز آن ماه برنجد هرگز اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۱
زین بیش نباید خفت، ای یار که دزد آمد نجم‌الدین رازی : سایر اشعار
شمارهٔ ۲۲
چون همایان جیفه پیش کرکسان انداختیم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۳۳۰
آب و رنگ عبرتی صرف بهارم کرده‌اند سعدی : باب نهم در توبه و راه صواب
حکایت مست خرمن سوز
یکی غله مرداد مه توده کرد اقبال لاهوری : زبور عجم
ز شاعر ناله مستانه در محشر چه می خواهی
ز شاعر ناله مستانه در محشر چه می خواهی مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۱۰۵
دلدار کله‌دوز من از روی هوس مهدی اخوان ثالث : زمستان
قصه ای از شب
شب است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۸۲
گر شراب عشق کار جان حیوانیستی رشیدالدین میبدی : ۲۶- سورة الشعرا- مکیة
۵ - النوبة الثانیة
قوله: وَ إِنَّهُ لَتَنْزِیلُ رَبِّ الْعالَمِینَ، الهاء راجعة الى الکتاب المذکور فى اوّل السّورة، و التّنزیل اسم للقرآن. و قیل تنزیل مصدر اقیم مقام المفعول کما یقال! هذا الدینار ضرب الامیر اى مضروبه. ثمّ بیّن کیف نزّله، اى انزله مرّة بعد اخرى شیئا فشیئا مع جبرئیل و هو الرّوح الامین عَلى قَلْبِکَ یا محمد. سمّى جبرئیل روحا لانّ جسمه روح لطیف روحانىّ و کذا الملائکة روحانیّون خلقوا من الرّیح، و قیل خلقوا من الرّوح و هو الهواء. و قیل سمّى روحا لانّ حیاة الادیان و بقاؤها به و بما ینزل به کما بالرّوح حیاة الأبدان و بقاؤها، و قیل لانّ الحیاة اغلب علیه کانّه روح کلّه. و قیل الرّوح اسم علم له لا صفة و سمّاه امینا لانّ اللَّه تعالى ائتمنه على ما یؤدّیه عنه الى عباده و لم یخن قطّ فیما امر اللَّه به، یدلّ علیه قوله: مُطاعٍ ثَمَّ أَمِینٍ. هاتف اصفهانی : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۴
نسیمی به دل می‌خورد روح‌پرور نظامی گنجوی : لیلی و مجنون
بخش ۲۵ - رهانیدن مجنون آهوان را
سازنده ارغنون این ساز
