واعظ قزوینی : ابیات پراکنده
شمارهٔ ۸
ای که غافل نشوی یک نفس از یاد جهان عطار نیشابوری : باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان
شمارهٔ ۳۵
در ماتم تو چرخ سیه پوش بماند آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱۸
ای دل بیا و نقش بتان بر کنار نه ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت دیوانه‌ای که سنگ به چاه اندخت
کرد دیوانه‌ای به چاه نگاه نادر نادرپور : شام بازپسین
شب
آتش در آب های روان بر فروخت ماه شاه نعمت‌الله ولی : قطعات
قطعهٔ شمارهٔ ۸۲
بنمود جمال او به خوابم مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
ای کم زده خورشید فلک از رایت رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۹۹ - نظیری نیشابوری
اسمش محمد حسین. اصلش از جوین. به سبب توطن در نشابور از اهل نشابور مشهور. به هندوستان رفته و بادرویشان انس گرفته. در زمان اکبرشاه در گجرات وفات یافت. دیوانش دیده شد و چند بیتی از آن جناب گزیده شد: جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۹
مرا جز مهر تو در دل نباشد یغمای جندقی : مراثی و نوحه‌ها
شمارهٔ ۲۴
در عزایت چکنم گر نکنم خاک به سر مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۶
سبحان لله قد و خط و رخسارش سعدی : غزلیات
غزل ۵۲۵
اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۴
گرز خورشید جمالت ذره‌ای پیدا شود سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۸
من دوش قضا یار و قدر پشتم بود کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶
زنهار مگو که بنده گمراهم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۸
نه غنچه عافیت افسون، نه گل بقا تأثیر عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۲
جانا دهنی چو پسته داری فریدون مشیری : ریشه در خاک
ریشه در خاک
تو از این دشتِ خشکِ تشنه روزی کوچ خواهی کرد و کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۸
پیوسته مرا چون تو بتی در بر باد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۹
پوشیده گر به زلف کنی روی خویش را
شمارهٔ ۸
ای که غافل نشوی یک نفس از یاد جهان عطار نیشابوری : باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان
شمارهٔ ۳۵
در ماتم تو چرخ سیه پوش بماند آشفتهٔ شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۱۸
ای دل بیا و نقش بتان بر کنار نه ملک‌الشعرای بهار : کارنامهٔ زندان
حکایت دیوانه‌ای که سنگ به چاه اندخت
کرد دیوانه‌ای به چاه نگاه نادر نادرپور : شام بازپسین
شب
آتش در آب های روان بر فروخت ماه شاه نعمت‌الله ولی : قطعات
قطعهٔ شمارهٔ ۸۲
بنمود جمال او به خوابم مجیرالدین بیلقانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
ای کم زده خورشید فلک از رایت رضاقلی خان هدایت : روضهٔ دوم در ذکر فضلا و محقّقین حکما
بخش ۹۹ - نظیری نیشابوری
اسمش محمد حسین. اصلش از جوین. به سبب توطن در نشابور از اهل نشابور مشهور. به هندوستان رفته و بادرویشان انس گرفته. در زمان اکبرشاه در گجرات وفات یافت. دیوانش دیده شد و چند بیتی از آن جناب گزیده شد: جهان ملک خاتون : غزلیات
شمارهٔ ۵۶۹
مرا جز مهر تو در دل نباشد یغمای جندقی : مراثی و نوحه‌ها
شمارهٔ ۲۴
در عزایت چکنم گر نکنم خاک به سر مجد همگر : رباعیات
شمارهٔ ۴۹۶
سبحان لله قد و خط و رخسارش سعدی : غزلیات
غزل ۵۲۵
اگر مانند رخسارت گلی در بوستانستی سلمان ساوجی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۱۴
گرز خورشید جمالت ذره‌ای پیدا شود سعدی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۶۸
من دوش قضا یار و قدر پشتم بود کلیم کاشانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۶
زنهار مگو که بنده گمراهم بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۹۸
نه غنچه عافیت افسون، نه گل بقا تأثیر عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۷۲
جانا دهنی چو پسته داری فریدون مشیری : ریشه در خاک
ریشه در خاک
تو از این دشتِ خشکِ تشنه روزی کوچ خواهی کرد و کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۱۹۸
پیوسته مرا چون تو بتی در بر باد صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۷۰۹
پوشیده گر به زلف کنی روی خویش را
