امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۲۴
خطش بگرد عارض مهوش برآمده است بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
بهر گلشن که بینم مبتلایی رو نهم آنجا اقبال لاهوری : پیام مشرق
عشق
فکرم چو به جستجو قدم زد سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۸
اندر دریا نهنگ باید بودن عنصرالمعالی : قابوس‌نامه
باب چهارم: اندر فزونی طاعت از راه توانستن
بدان ای پسر که خدای تعالی دو فریضه پیدا کرد از بهر منعمان و بندگان خاص و آن حج است و زکوة و فرمود که هر که را ساز بود خانه او را زیارت کند و آنرا که ساز ندارد نفرمود، نه بینی که در دنیا نیز معاملت درگاه پادشاه هم خداوندان نعمت توانند کرد و اعتماد حج بر سفرست و بینوایان را سفر فرمودن نه از دانش باشد و بی‌ساز سفر کردن از تهلکه و نادانی باشد و چون ساز بود سفر نکنی خوشی و لذت دنیا تمام نباشد که خوشی دنیا و لذت نعمت اندر آنست که نادیده به بینی و ناخورده بخوری و نایافته بیابی و این جز در سفر نباشد که مردم سفری جهان آزموده و کاردیده و روزبه و دانا بود که نادیده دیده باشد و ناشنیده شنیده، چنانک گفته‌اند: لیس الخبر کالمعاینه کی جهان دیدگان را برابر نکنند و گفته‌اند، نظم: فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۵
در چهرهٔ مهرویان انوار تو می‌بینم اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۵۰ - مدح حجت الاسلام رکن الدین حافظ همدانی
رمضان سایه رحیل افکند امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۰
ابروی مانند ماهش بنگرید الهامی کرمانشاهی : خیابان دوم
بخش ۲۲ - ذکر شهادت عمروبن خالد صید اوی رحمه الله علیه
وهب کشته شد چون به میدان کین عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
شمارهٔ ۸۰
بر خاک بسی نشستم از غمناکی نیما یوشیج : مجموعه اشعار
خانه‌ام ابریست ...
خانه ام ابری ست مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۵
شب‌ها که به ناز با تو خفتم همه رفت کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۵
عاشقان قصه های نو شنوید عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۲
برکناری شو ز هر نقشی که آن آید پدید سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۹۳
خداوندان نعمت را کرم هست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۴
کاری که نبود از آن گزردم یک دم صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
دوش از خاک در فقر کلاهم دادند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۶
حالت ده و حیرت ده، ای مبدع بی‌حالت جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۱۸ - در مرثیت قوام الدین صاعد
باز این چه ظلمتست که در مجمعی چنین سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
ایضاً فی‌التوکّل
ربع مسکون چو از طریق شمار
شمارهٔ ۲۴
خطش بگرد عارض مهوش برآمده است بابافغانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۳
بهر گلشن که بینم مبتلایی رو نهم آنجا اقبال لاهوری : پیام مشرق
عشق
فکرم چو به جستجو قدم زد سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۳۰۸
اندر دریا نهنگ باید بودن عنصرالمعالی : قابوس‌نامه
باب چهارم: اندر فزونی طاعت از راه توانستن
بدان ای پسر که خدای تعالی دو فریضه پیدا کرد از بهر منعمان و بندگان خاص و آن حج است و زکوة و فرمود که هر که را ساز بود خانه او را زیارت کند و آنرا که ساز ندارد نفرمود، نه بینی که در دنیا نیز معاملت درگاه پادشاه هم خداوندان نعمت توانند کرد و اعتماد حج بر سفرست و بینوایان را سفر فرمودن نه از دانش باشد و بی‌ساز سفر کردن از تهلکه و نادانی باشد و چون ساز بود سفر نکنی خوشی و لذت دنیا تمام نباشد که خوشی دنیا و لذت نعمت اندر آنست که نادیده به بینی و ناخورده بخوری و نایافته بیابی و این جز در سفر نباشد که مردم سفری جهان آزموده و کاردیده و روزبه و دانا بود که نادیده دیده باشد و ناشنیده شنیده، چنانک گفته‌اند: لیس الخبر کالمعاینه کی جهان دیدگان را برابر نکنند و گفته‌اند، نظم: فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۶۵۵
در چهرهٔ مهرویان انوار تو می‌بینم اثیر اخسیکتی : قصاید
شمارهٔ ۵۰ - مدح حجت الاسلام رکن الدین حافظ همدانی
رمضان سایه رحیل افکند امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۸۰
ابروی مانند ماهش بنگرید الهامی کرمانشاهی : خیابان دوم
بخش ۲۲ - ذکر شهادت عمروبن خالد صید اوی رحمه الله علیه
وهب کشته شد چون به میدان کین عطار نیشابوری : باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید
شمارهٔ ۸۰
بر خاک بسی نشستم از غمناکی نیما یوشیج : مجموعه اشعار
خانه‌ام ابریست ...
خانه ام ابری ست مهستی گنجوی : رباعیات
رباعی شمارۀ ۳۵
شب‌ها که به ناز با تو خفتم همه رفت کمال خجندی : غزلیات
شمارهٔ ۴۶۵
عاشقان قصه های نو شنوید عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۷۲
برکناری شو ز هر نقشی که آن آید پدید سعدی : قطعات
شمارهٔ ۱۹۳
خداوندان نعمت را کرم هست کمال‌الدین اسماعیل : رباعیات
شمارهٔ ۵۸۴
کاری که نبود از آن گزردم یک دم صفای اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۷۱
دوش از خاک در فقر کلاهم دادند مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۶
حالت ده و حیرت ده، ای مبدع بی‌حالت جمال‌الدین عبدالرزاق : قصاید
شمارهٔ ۱۱۸ - در مرثیت قوام الدین صاعد
باز این چه ظلمتست که در مجمعی چنین سنایی غزنوی : الباب الاوّل: در توحید باری تعالی
ایضاً فی‌التوکّل
ربع مسکون چو از طریق شمار
