خلیل‌الله خلیلی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۴
سرمایه ی عیش، صحبت یاران است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۳۷
امروز سماع است و شراب است و صراحی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۴
هر که او را قدمی هست ز سر نندیشد عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۴۷
شکرک از آن دولبک تو بچنم اگر تویله کنی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۶
بی تو نیست آرامم کز جهان تو را دارم ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۵
در وحدت کاینات آنرا که شکیست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵۳
خوش است بر لبِ قلزم نشسته در باکو سعدی : غزلیات
غزل ۴۱۵
ای مرهم ریش و مونس جانم نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
از میکده میآیم و چندان مستم انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۰۸ - لغز
یکی و پنج و سی وز بیست نیمی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۴
ز من بشنو، ای دل که خوبان چه چیزند؟ کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱ - و له یمدح الامام الاعظم الصّدر السّعید الشهیّد رکن الدّین مسعود بن ساعد
تبارک الله ازین جنبش نسیم صبا رشیدالدین میبدی : ۲۹- سورة العنکبوت- مکّیّة
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى : أَ وَ لَمْ یَرَوْا حمزه و کسایى ا و لم تروا بتاء مخاطبه خوانند و معنى آنست که: قل یا أیّها الکفار او لم تروا کیف یبدى اللَّه الخلق. یبدأ بفتح یا خواندهاند، و هما لغتان: یقال بدأ اللَّه الخلق و ابداه. بهرام سالکی : اشعار نو
۹ - پایان انسان
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲
ما گرچه گداییم وفا در خور ما نیست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۰۶
دلم در عشق جانان گشته پاره اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۶
گر درد سر نباشدت، ای باد صبحدم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
ز زلف و کاکلت ای نازنین گره بگشا میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۶۸ - پادشاهی کسری پسر اردشیر
چو شد یزدگرد از جهان کهن سهراب سپهری : آوار آفتاب
شاسوسا
کنار مشتی خاک
رباعی شمارهٔ ۴
سرمایه ی عیش، صحبت یاران است مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۶۳۷
امروز سماع است و شراب است و صراحی خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۲۴
هر که او را قدمی هست ز سر نندیشد عنصری بلخی : قطعات و ابیات پراکندهٔ قصاید
شمارهٔ ۱۴۷
شکرک از آن دولبک تو بچنم اگر تویله کنی عطار نیشابوری : غزلیات
غزل شمارهٔ ۵۲۶
بی تو نیست آرامم کز جهان تو را دارم ابن یمین فَرومَدی : رباعیات
شمارهٔ ۱۳۵
در وحدت کاینات آنرا که شکیست حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۵۳
خوش است بر لبِ قلزم نشسته در باکو سعدی : غزلیات
غزل ۴۱۵
ای مرهم ریش و مونس جانم نشاط اصفهانی : رباعیات
شمارهٔ ۴۲
از میکده میآیم و چندان مستم انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۰۸ - لغز
یکی و پنج و سی وز بیست نیمی امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰۰۴
ز من بشنو، ای دل که خوبان چه چیزند؟ کمال‌الدین اسماعیل : قصاید
شمارهٔ ۱ - و له یمدح الامام الاعظم الصّدر السّعید الشهیّد رکن الدّین مسعود بن ساعد
تبارک الله ازین جنبش نسیم صبا رشیدالدین میبدی : ۲۹- سورة العنکبوت- مکّیّة
۲ - النوبة الثانیة
قوله تعالى : أَ وَ لَمْ یَرَوْا حمزه و کسایى ا و لم تروا بتاء مخاطبه خوانند و معنى آنست که: قل یا أیّها الکفار او لم تروا کیف یبدى اللَّه الخلق. یبدأ بفتح یا خواندهاند، و هما لغتان: یقال بدأ اللَّه الخلق و ابداه. بهرام سالکی : اشعار نو
۹ - پایان انسان
اهلی شیرازی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۲
ما گرچه گداییم وفا در خور ما نیست امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۱۷۰۶
دلم در عشق جانان گشته پاره اوحدی مراغه‌ای : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۶۶
گر درد سر نباشدت، ای باد صبحدم جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۸۹
ز زلف و کاکلت ای نازنین گره بگشا میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۶۸ - پادشاهی کسری پسر اردشیر
چو شد یزدگرد از جهان کهن سهراب سپهری : آوار آفتاب
شاسوسا
کنار مشتی خاک
