مشتاق اصفهانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۲۹
ربود دوش چنان باده وصال تو هوشم
امیرشاهی سبزواری : غزلیات
شمارهٔ ۵۹
کسی کش مهر خوبان کار باشد
میرزا قلی میلی مشهدی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۳
دی شدی مست می ناب و خرابم کردی
میرزا آقاخان کرمانی : نامهٔ باستان
بخش ۲۰ - شاهنشاهی سیروس اعظم
چو نامه به سیروس فرخ رسید
ناصرخسرو : قصاید
قصیدهٔ شمارهٔ ۲۴۱
این چه خیمه است این که گوئی پر گهر دریاستی
قصاب کاشانی : غزلیات
شمارهٔ ۳۰۸
بگذشت ز حد کار دل زار کجایی
عطار نیشابوری : باب سی و هشتم: در صفت لب و دهان معشوق
شمارهٔ ۲۳
من بی سر و سامانِ تو میخواهم زیست
حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۴۵۲
تا عشق مرا گردِ خرابات برآورد
عبدالقادر گیلانی : غزلیات
شمارهٔ ۱۰ - همره بادصبا
هرچه ازسنگین دلان بر جان ما آیدخوش است
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۴۰۲
دوش چه خورده‌‌‌یی بگو، ای بت همچو شکرم
سلطان ولد : ولدنامه
بخش ۳۸ - رفتن مولانا باز بدمشق
چند سالی نشست و باز ز عشق
صفی علیشاه : بحرالحقایق
بخش ۱۷۹ - الطاهر
بود طاهر که حق بی‌انحرافش
قدسی مشهدی : رباعیات
شمارهٔ ۳۸۵
چشم ترم از گریه ندارد آزار
سیمین بهبهانی : سیمین بهبهانی
یار نداری
چه دلی، ای دل آشفته که دلدار نداری!
حزین لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۲۰۷
زهرم به قدح دهی که می نوش مکن
فیاض لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۲۶۷
چمن بی‌تو فیض هوایی ندارد
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۵۵۸
الا ای نقش روحانی، چرا از ما گریزانی؟
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۶۱
هر طرف می نگری آینه سیمای خوشی است
سهراب سپهری : آوار آفتاب
برتر از پرواز
دریچه باز قفس بر تازگی باغ ها سر انگیز است.
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۷۲۵
از سعی، کار عشق شود خام بیشتر