سعدی : مثنویات
شمارهٔ ۴۴
بکوش امروز تا گندم بپاشی حزین لاهیجی : غزلیات ناتمام
شمارهٔ ۲۷۹
نکرد عشق تو، مطلب روای خویشتنم مهدی اخوان ثالث : آخر شاهنامه
گل
همان رنگ و همان روی الهامی کرمانشاهی : خیابان اول
بخش ۵۳ - مدد فرستادن ابن زیاد بد بنیاد بار دیگر برای محمد ابن اشعث کندی
چو آمد به بدخواه این آگهی افسر کرمانی : قصاید
شمارهٔ ۱۹ - مظهر اوصاف حقّ
دیری است که جان در قفس جسم اسیر است خاقانی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۵۳
دری که شب افروزتر از اختر بود عطار نیشابوری : باب چهل و هفتم: در معانیی كه تعلق به شمع دارد
شمارهٔ ۳۶
شمعم که غذای من ز من خواهد بود مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۷۹
جانی که حریف بود بیگانه شده است جویای تبریزی : غزلیات
شمارهٔ ۱۲۹
به رویم دیدهٔ حیران در فیضی گشود اینجا کلیم کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۷۴
ز آنهمه صبر و سکون در دل کف خوناب ماند بلند اقبال : غزلیات
شمارهٔ ۱۱۱
دل برد و گشت پنهان از چشمم آن پری رخ اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۴۰۳
مگشای پیش هر کس بار فسانه چون موج فردوسی : پادشاهی کسری نوشین روان چهل و هشت سال بود
بخش ۳ - داستان بوزرجمهر
نگر خواب را بیهده نشمری قطران تبریزی : ترکیبات
شمارهٔ ۴ - در مدح شاه ابوالخلیل جعفر
یافت زی دریا دگر بار ابر گوهر بار بار نصرالله منشی : باب الاسد و الثور
بخش ۴۲
و تو ای دمنه در عجز رای و خبث ضمیر و غلبه حرص و ضعف تدبیر منزلتی که زبان از تقریر آن قاصر است و عقل در تصویر آن حیران. و فایده مکر و حیلت تو مخدوم را این بود که می‌بینی و آخر وبال و تبعت آن بتو رسد. و تو چون گل دو رویی که هر کرا همت وصلت تو باشد دستهاش بخار گردد و از وفای تو تمتعی نباید، و دو زبانی چون مار، لکن مار را بر تو مزیت است، که از هر دو زبان تو زهری می‌زاید. فضولی : مقطعات
شمارهٔ ۲۶
در صدف صدق جناب متولی امیر معزی : قصاید
شمارهٔ ۳۰
نرگس پرخواب او از چشم من بردست خواب حکیم نزاری : غزلیات
شمارهٔ ۶۳۹
این چه ننگ است که آوردی باز مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۱۱۰
آن باده که بر جسم حرامست حرام امیرخسرو دهلوی : غزلیات
شمارهٔ ۷۴۰
باز عشق آمد و دیوانگیم پیش آمد