نهج البلاغه : حکمت ها
تفاوت مردم در ارتباط با دنیا
<mark class="format"> وَ قَالَ عليه‌السلام </mark> اَلدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لاَ دَارُ مَقَرٍّ
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۶۱۶
زیکی پسته‌­دهانی صنمی بسته­‌دهانم
صفی علیشاه : رباعیات
شمارهٔ ۱۳
تا دل نشود بریده از دلخواهت
سنایی غزنوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۲۴۶
چشمی دارم ز اشک پیمانهٔ عشق
قاسم انوار : غزلیات
شمارهٔ ۲۵۴
طور سینا چه بود؟ سینه دانا باشد
اسیر شهرستانی : غزلیات
شمارهٔ ۲۷۰
هر طرف باد صبا زان طره بویی برده است
حزین لاهیجی : غزلیات
شمارهٔ ۵۵۹
شب سودازدگان زلف پریشان تو بس
مولوی : رباعیات
رباعی شمارهٔ ۱۸۰۴
بی‌آتش عشق تو تو نخوردم آبی
صائب تبریزی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۳۴۷۰
هرکه اینجا ز جگر آه ندامت نکشد
اسیری لاهیجی : رباعیات
شمارهٔ ۸
سرگشته چو گو شدم بمیدان غمت
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۸۷۸
هله تا ظن نبری، کز کف من بگریزی
نظیری نیشابوری : غزلیات
شمارهٔ ۶۸
عشق تو بند علایق ز ره ما برداشت
مولوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۲۷۳۲
ای ساقی بادهٔ معانی
فیض کاشانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۴۵۵
ای ز تو در هر دلی نوری دگر
خواجوی کرمانی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۸۲
کاف و نون جزوی از اوراق کتب خانه ماست
هجویری : بابُ سماعِ القرآن و ما یتعلّق به
فصل
وزُرارة بن ابی أوفی از کبار صحابه بود رضی اللّه عنهم مردمان را می امامی کرد؛ آیتی برخواند و زَعْقه‌ای بزد و جان بداد.
بیدل دهلوی : غزلیات
غزل شمارهٔ ۱۵۸۸
دل صبرآزما کمتر ز دار و گیر فرساید
انوری : مقطعات
شمارهٔ ۲۲۱ - مخدوم به انوری جفتی موزه بخشید در شکر آن گوید
ای خداوندی که پیش لطف خاک پای تو
اوحدالدین کرمانی : الباب السادس: فی ما هو جامع لشرایط العشق و المشاهَده و الحسن و الموافقه و ما یلیق بهذا الباب
شمارهٔ ۳۳
عشق تو و بس همنفس من این است
ملا احمد نراقی : مثنوی طاقدیس
بخش ۶۱ - رجوع به حکایت عارف خانه نشین با زن خود
روزه را شبها به آب افطار کرد