۳۳۵ بار خوانده شده
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند بخشنده مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا﴿۱﴾
قسم به رسولانی که از پی هم (بر خیر و سعادت خلق) فرستاده شدند.
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا﴿۲﴾
قسم به فرشتگانی که به سرعت تند باد (به انجام حکم حق) می‌شتابند.
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا﴿۳﴾
قسم به آنان که (وحی حق و شرع الهی را در جهان) نیکو نشر می‌دهند.
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا﴿۴﴾
و قسم به حق آنان که (به حکم خدا راه هدایت را از ضلالت ممتاز کرده و بین حق و باطل را بر خلق) کاملا جدا می‌کنند.
فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا﴿۵﴾
و قسم به آنان که ذکر (خدا و کتاب الهی) را (به انبیاء) وحی می‌کنند.
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا﴿۶﴾
تا عذر و حجت (نیکان) و بیم و تهدید (بدان) شود.
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ﴿۷﴾
(قسم به همه اینان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد.
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ﴿۸﴾
وقتی که ستارگان همه بی نور و محو شوند.
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ﴿۹﴾
و آن گاه که آسمان شکافته شود.
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ﴿۱۰﴾
و آن گاه که کوهها (چون خاک بر دم باد) پراکنده شوند.
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ﴿۱۱﴾
و آن گاه که به رسولان، وقت (گواهی بر امتان) را اعلام کنند.
لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ﴿۱۲﴾
برای چه روزی وقت (وعده حق) معین شد؟
لِيَوْمِ الْفَصْلِ﴿۱۳﴾
برای (روز قیامت) همان روزی که (بین حق و باطل و سعید و شقی) جدایی افتد.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ﴿۱۴﴾
و تو چگونه توانی عظمت و سختی آن روز جدایی را تصور کنی؟
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۱۵﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ﴿۱۶﴾
آیا ما پیشینیان را (به کیفر کفر) هلاک نکردیم؟
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ﴿۱۷﴾
از پی آنان آیندگان را (که منکران قرآن باشند) نیز هلاک می‌کنیم.
كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ﴿۱۸﴾
ما بدکاران عالم را همین گونه هلاک می‌سازیم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۱۹﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ﴿۲۰﴾
آیا ما شما آدمیان را از آب نطفه بی قدر (بدین زیبایی) نیافریدیم؟
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ﴿۲۱﴾
و آن نطفه را (از صلب پدر) به قرارگاه استوار (رحم) منتقل ساختیم.
إِلَىٰ قَدَرٍ مَّعْلُومٍ﴿۲۲﴾
تا مدتی معین و معلوم (در رحم بماند).
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ﴿۲۳﴾
و ما تقدیر (مدت رحم و تعیین سرنوشت او تا ابد) کردیم که نیکو مقدّر (حکیمی) هستیم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۲۴﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا﴿۲۵﴾
آیا ما زمین را جامع (حوایج و کفایت بر مسکن و هر امر بشر) قرار ندادیم؟
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا﴿۲۶﴾
تا زندگان روی زمین تعیّش کنند و مردگان درونش پنهان شوند.
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُم مَّاءً فُرَاتًا﴿۲۷﴾
و در آن کوههای بلند برافراشتیم و (از ابر و باران) به شما آب زلال گوارا نوشانیدیم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۲۸﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
انطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ﴿۲۹﴾
(خطاب رسد: ای منکران) شما امروز به سوی آن دوزخی که تکذیب می‌کردید بروید.
انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ﴿۳۰﴾
بروید زیر سایه دودهای آتش دوزخ که از سه جانب (شما را) احاطه کند.
لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ﴿۳۱﴾
نه بر سر شما سایه خواهد افکند و نه از شرار آتش هیچ نجاتتان خواهد داد.
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ﴿۳۲﴾
آن آتش هر شراری بیفکند شعله‌اش مانند قصری است.
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ﴿۳۳﴾
گویی آن شراره (در بزرگی و رنگ) به شتران زرد موی مانند است.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۳۴﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
هَـٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ﴿۳۵﴾
این روزی است که (کافران بر نجات خود) سخنی نتوانند گفت.
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ﴿۳۶﴾
و به آنها رخصت عذر خواهی نخواهند داد.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۳۷﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
هَـٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ﴿۳۸﴾
این روز فصل (حکم و جدایی نیک و بد) است که شما را با همه در گذشتگان پیشین (به عرصه محشر) جمع گردانیده‌ایم.
فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ﴿۳۹﴾
پس اگر فکر و حیلتی (بر نجات خود) توانید بر من حیلت کنید.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۴۰﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ﴿۴۱﴾
(آن روز سخت) بندگان با تقوا و پرهیزگار در سایه درختان بهشت و طرف نهرهای جاری متنعّمند.
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴿۴۲﴾
و از هر نوع میوه مایل باشند فراوان فراهم است.
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ﴿۴۳﴾
بخورید و بیاشامید که شما را گوارا باد به پاداش اعمال نیکی که در دنیا به جای می‌آوردید.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴿۴۴﴾
ما البته نیکوکاران عالم را چنین پاداش می‌دهیم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۴۵﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَ﴿۴۶﴾
(ای کافران شما هم که ایمان به لذّات روحانی و تنعّم و نشاط ابدی آخرت ندارید پس به خوی حیوانیت) بخورید و تمتّع برید به عمر کوتاه دنیا که شما بسیار مردم بزهکاری هستید.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۴۷﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ﴿۴۸﴾
و هرگاه به آنها گفته شود که نماز و طاعت خدا را به جای آرید اطاعت نکنند.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۴۹﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ﴿۵۰﴾
(این کافران) پس از آیات خدا (که آن را تکذیب کردند) باز به کدامین حدیث ایمان می‌آورند؟
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
به نام خداوند بخشنده مهربان
وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا﴿۱﴾
قسم به رسولانی که از پی هم (بر خیر و سعادت خلق) فرستاده شدند.
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا﴿۲﴾
قسم به فرشتگانی که به سرعت تند باد (به انجام حکم حق) می‌شتابند.
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا﴿۳﴾
قسم به آنان که (وحی حق و شرع الهی را در جهان) نیکو نشر می‌دهند.
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا﴿۴﴾
و قسم به حق آنان که (به حکم خدا راه هدایت را از ضلالت ممتاز کرده و بین حق و باطل را بر خلق) کاملا جدا می‌کنند.
فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا﴿۵﴾
و قسم به آنان که ذکر (خدا و کتاب الهی) را (به انبیاء) وحی می‌کنند.
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا﴿۶﴾
تا عذر و حجت (نیکان) و بیم و تهدید (بدان) شود.
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ﴿۷﴾
(قسم به همه اینان) که آنچه (از ثواب و عقاب آخرت) به شما وعده دهند البته واقع خواهد شد.
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ﴿۸﴾
وقتی که ستارگان همه بی نور و محو شوند.
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ﴿۹﴾
و آن گاه که آسمان شکافته شود.
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ﴿۱۰﴾
و آن گاه که کوهها (چون خاک بر دم باد) پراکنده شوند.
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ﴿۱۱﴾
و آن گاه که به رسولان، وقت (گواهی بر امتان) را اعلام کنند.
لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ﴿۱۲﴾
برای چه روزی وقت (وعده حق) معین شد؟
لِيَوْمِ الْفَصْلِ﴿۱۳﴾
برای (روز قیامت) همان روزی که (بین حق و باطل و سعید و شقی) جدایی افتد.
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ﴿۱۴﴾
و تو چگونه توانی عظمت و سختی آن روز جدایی را تصور کنی؟
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۱۵﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ﴿۱۶﴾
آیا ما پیشینیان را (به کیفر کفر) هلاک نکردیم؟
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ﴿۱۷﴾
از پی آنان آیندگان را (که منکران قرآن باشند) نیز هلاک می‌کنیم.
كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ﴿۱۸﴾
ما بدکاران عالم را همین گونه هلاک می‌سازیم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۱۹﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ﴿۲۰﴾
آیا ما شما آدمیان را از آب نطفه بی قدر (بدین زیبایی) نیافریدیم؟
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ﴿۲۱﴾
و آن نطفه را (از صلب پدر) به قرارگاه استوار (رحم) منتقل ساختیم.
إِلَىٰ قَدَرٍ مَّعْلُومٍ﴿۲۲﴾
تا مدتی معین و معلوم (در رحم بماند).
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ﴿۲۳﴾
و ما تقدیر (مدت رحم و تعیین سرنوشت او تا ابد) کردیم که نیکو مقدّر (حکیمی) هستیم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۲۴﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا﴿۲۵﴾
آیا ما زمین را جامع (حوایج و کفایت بر مسکن و هر امر بشر) قرار ندادیم؟
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا﴿۲۶﴾
تا زندگان روی زمین تعیّش کنند و مردگان درونش پنهان شوند.
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُم مَّاءً فُرَاتًا﴿۲۷﴾
و در آن کوههای بلند برافراشتیم و (از ابر و باران) به شما آب زلال گوارا نوشانیدیم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۲۸﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
انطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ﴿۲۹﴾
(خطاب رسد: ای منکران) شما امروز به سوی آن دوزخی که تکذیب می‌کردید بروید.
انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ﴿۳۰﴾
بروید زیر سایه دودهای آتش دوزخ که از سه جانب (شما را) احاطه کند.
لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ﴿۳۱﴾
نه بر سر شما سایه خواهد افکند و نه از شرار آتش هیچ نجاتتان خواهد داد.
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ﴿۳۲﴾
آن آتش هر شراری بیفکند شعله‌اش مانند قصری است.
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ﴿۳۳﴾
گویی آن شراره (در بزرگی و رنگ) به شتران زرد موی مانند است.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۳۴﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
هَـٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ﴿۳۵﴾
این روزی است که (کافران بر نجات خود) سخنی نتوانند گفت.
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ﴿۳۶﴾
و به آنها رخصت عذر خواهی نخواهند داد.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۳۷﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
هَـٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ﴿۳۸﴾
این روز فصل (حکم و جدایی نیک و بد) است که شما را با همه در گذشتگان پیشین (به عرصه محشر) جمع گردانیده‌ایم.
فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ﴿۳۹﴾
پس اگر فکر و حیلتی (بر نجات خود) توانید بر من حیلت کنید.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۴۰﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ﴿۴۱﴾
(آن روز سخت) بندگان با تقوا و پرهیزگار در سایه درختان بهشت و طرف نهرهای جاری متنعّمند.
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ﴿۴۲﴾
و از هر نوع میوه مایل باشند فراوان فراهم است.
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ﴿۴۳﴾
بخورید و بیاشامید که شما را گوارا باد به پاداش اعمال نیکی که در دنیا به جای می‌آوردید.
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ﴿۴۴﴾
ما البته نیکوکاران عالم را چنین پاداش می‌دهیم.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۴۵﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَ﴿۴۶﴾
(ای کافران شما هم که ایمان به لذّات روحانی و تنعّم و نشاط ابدی آخرت ندارید پس به خوی حیوانیت) بخورید و تمتّع برید به عمر کوتاه دنیا که شما بسیار مردم بزهکاری هستید.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۴۷﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ﴿۴۸﴾
و هرگاه به آنها گفته شود که نماز و طاعت خدا را به جای آرید اطاعت نکنند.
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ﴿۴۹﴾
وای آن روز به حال آنان که (آیات خدا را) تکذیب کردند.
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ﴿۵۰﴾
(این کافران) پس از آیات خدا (که آن را تکذیب کردند) باز به کدامین حدیث ایمان می‌آورند؟
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:سورة الإنسان
گوهر بعدی:سورة النبأ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
