۴۲۱ بار خوانده شده
بخش یکم
1
زرتشت از اهوره مزدا پرسید :
ای اهوره مزدا ! ای سپند ترین مینو ! ای دادار جهان استومند !ای اشون !
چون کسی بمیرد در چه هنگامی دروج نسو بر او می تازد ؟
2
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
بی درنگ پس از مرگ ، همین که جان ز تن جدا شود ، دروج نسو به پیکر مگسی وزوز کنان با زانوان از پیش و دم از پس برآمده ، همه تن آلوده به آلایشها ، همچون پلیدترین خرفستران از سرزمینهای ـ اپاختر می آید و بر تن مرده می تازد .
3
او بر تن مرده درنگ می کند تا هنگامی که سگ برآن بنگرد یا آن را بخورد یا پرندگان مردار خوار به سوی آن پرواز کنند .
هنگامی که سگ برآن بنگرد یا آن را بخورد یاپرندگان مردار خوار به سوی آن پرواز کنند ، دروج نسو به پیکر مگسی وز وزکنان با زانوان از پیش و دم از پس برآمده ، همه تن آلوده به آلایشها ، همچون پلید ترین خرفستران به سرزمین اپاختر ، واپس می گریزد .
4
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر مرده راسگی یا گرگی دریده باشد یا به جادویی یا به کین توزی یا در پی فرو افتادن از پرتگاهی یا به داوری داوران یا در یک درگیری کشته شده یا خود را کشته باشد ، در چه هنگامی پس از مرگ دروج نسو بر او می تازد ؟
5
اهوره مزدا پاسخ داد:
پاسی پس از مرگ ، دروج نسو به پیکر مگسی . . ...............................................................( دنباله جمله مانند بند 2 همین فر)
بخش دوم
6-9
................................................................................................................................( بندهای 30-27 فر 5)
بخش سوم
10
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
دروج نسو کدام بخش از بستر و بالش مرده را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید ؟
11
اهوره مزدا پاسخ داد :
دروج نسو لایه ی رویی بستر مرده و جامه ی زیر پوش وی را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید .
12
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
آیا چنین جامه ای را ـ جامه ای که با مردار سگ یا آدمی برخورد داشته است ـ می توان پاک کرد ؟
13
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
آری می توان پاک کرد .
چگونه چنین کاری را می توان کرد ؟
اگر آن جامه با منی یا خوی یا قی آلوده شده باشد ، مزداپرستان بایدآ« را پاره پاره کنند و در زیر خاک فرو برند.
14
. . . اما اگر آن جامه با منی یا خوی یا چرک یا قی آلوده نشده باشد ، مزداپرستان بایدآن را باگمیز بشویند .
15
. . . اگر آن جامه چرمی باشد ، آنان بایدآن را سه بار با گمیز بشویند ، سه بار خاک مال کنند ؛ سه باربا آب بشویند . و از آن پس تا سه ماه در هوای آزاد در کنار پنجره خانه بگذارند .
اگر آن جامه بافته باشد ، آنان باید آن راشش بار با گمیز بشویند ، شش بار خاکمال کنند ، شش بار با آب بشویند و از آن پس تا شش ماه در هوای ازاد در کنار پنجره خانه بگذارند .
16
ای زرتشت اشون !
آبی که چشمه اردویسور نام دارد ، تخمه را در تن مردان ، کودک را در زهدان زنان و شیر را در پستان مادران پاک می کند .
17-22
..............................................................................................................................................................................( بندهای 57-62فر 5)
بخش چهارم
23
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
آیا کسی که مردار سگ یا آدمی را خورده باشد ، می تواند دیگر باره پاک شود ؟
24
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
نه! نمی تواند !
لانه ی او آلونکی می شود ( چون چنین کسی که به مردار خواری آزمند همانند شده ، خانه او هم لانه خوانده شده است) .زندگی او از هم دریده می شود . چشمان روشن او از چشمخانه بیرون می آید . دروج نسو بر او فرو می افتد و پیکرش را تا بن ناخنها بسختی می گیرد و از آن پس تاابد ناپاک می ماند .
25
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
آیا کسی که مردار چرکینی را در آب یا آتش بیفگند و ه یک از آن دو را بیالاید ، می تواند دیگر باره پاک شود ؟
26
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
نه! نمی تواند !
او از دوزخیان است . او از آن مردمانی است که به نسو دگرگون می شوند و پشه ها و ملخ ها را افزونی می بخشند .
او از تباهکاران است . او از آن مردمانی است که به نسو دگرگون می شوند و خشکسالی نابود کننده ی گیاهان را افزونی می بخشند .
27
او از دوزخیان است . او از آن مردمانی است که به نسو دگرگون می شوند و نیروی زمستان را افزونی می بخشند ؛ زمستانی دیو آفریده ؛ زمستانی که گله گاوان را نابود می کند ؛ برفها می بارد ستبر ؛ سیلابها روان می کند و خشمگین و پر گزند در همه جا راه می یابد .
دروج نسو بر او فرومی افتد و پیکرش را تا بن ناخنها بسختی می گیرد و از آن پس تا ابد ناپاک می ماند .
بخش ششم
28
ای دادار جهان استومند ! ای اشون! ای اهوره مزدا !
آیا هیزمی را که مردار سگان یا مردمان برآن افتاده باشد می توان پاک کرد ؟
29
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
آریمی توان پاک کرد .
چگونه چنین توان کرد ؟
اگر هنوز سگان یا پرندگان مردارخوار نسو را نزده باشند مزداپرستان باید هیزم را هرگاه خشک باشد به درازای یک ویتستی و هرگاه تر باشد به درازای یک « فراراثنی» گرداگرد مردار بر زمین بگذارند ویک بار بر آن آب بپاشند و آن هیزم از آن پس ، پاک باشد .
30
. . . اما اگر سگان یا پرندگان مردار خوار نسو را زده باشند ، باید هیزم را هرگاه خشک باشد به درازای یک فرا راثنی و هرگاه تر باشد به درازای یک فرابازو گرداگرد مردار بر زمین بگذارند و یک بار برآن آب بپاشد و آن هیزم از آن پس ، پاک باشد .
31
این است آن اندازه ای از هیزم خشک یا تر ، سخت یا نرم گرداگرد مردار که باید بر زمین گذاشت ، یک بار برآن آب بپاشد وآن هیزم از آن پس پاک باشد .
32
ای دادار جهان استومند ! ای اهوره مزدا ! ای اشون !
آیا دانه های خوراکی و گیاهان خوراک ستوران را که با مردار برخود یابد ، می توان پاک کرد ؟
33
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
می توان چنین کرد .
چگونه چنین توان کرد ؟
اگر سگان یا پرندگان مردارخوار هنوز نسو را نزده باشند ، باید دانه های خوراکی و گیاهان خوراک ستوران را هرگاه خشک باشد به درازای یک فرارثنی و هرگاه تر باشد به درازای یک فرابازو گرداگرد مردار بر زمین فرو گذارند ویک بار بر آنها آب بپاشند و آن دانه ها و گیاهاناز آن پس پاک باشد .
34
. . . اما اگر سگان یا پرندگان مردارخوار نسو را زده باشند ، باید دانه های خوراکی و گیاهان خوراک ستوران را هرگاه خشک باشد به درازای یک فرا بازو و هرگاه تر باشد به درازای یک وی بازو گرداگرد مردار بر زمین فرو بگذارند ویک بار بر آنها آب بپاشند و آن دانه ها و گیاهان از آن پس پاک باشند .
. . .
35
این است آن اندازه ای از دانه های خوراکی و گیاهان خوراک ستوران ـ خشک یا تر ، کاشته یاخود رو ، درو شده یا درو نشده ، انباشته یا نینباشته ، سرشته یا ناسرشته ـ گردا گرد مردار که باید بر زمین فرو گذاشت و یک بار بر آنها آب پاشید و آن دانه ها وگیاهان از آن پس پاک باشد .
بخش هفتم
( الف)
36
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
اگر مزداپرستی بخواهد پزشکی کند ، نخستین بار کارآموزدگی و چیره دستی خویش را بر چه کسی باید بیازماید ؟ برمزداپرستان یا بردیو پرستان ؟
37
اهوره مزدا پاسخ داد :
بهتر آن است که نخستین بار ، کار آزمودگی و چیره دستی خویش را بر دیو پرستان بیازماید تا بر مزداپرستان .
اگر سه بار هنگام درمان دیو پرستان با کارد ، بیمار بمیرد ، آن مزداپرست همواره پزشکی ناشایسته است .
38
. . . از آن پس هیچ گاه نباید بگذارند او به درمان مزداپرستان دست زند .
هیچ گاه نباید بگذارند مزداپرستی را با کارددرمان کند وتن وی را بخراشد .
اگر او به درمان مزداپرستان دست زند یا مزداپرستان رابا کارد درمان کند ، پاد افره گناه کشتن آگاهانه بر او رواست .
39
اگر او سه بار دیو پرستان را با کارد درمان کند و بیمار تندرستی خویش را بازیابد ، از آن پس همواره پزشکی شایسته است .
40
او می تواند هر گونه بخواهد به درمان مزداپرستان دست زند . او می تواند مزداپرستان را با کارد درمان کند و بهبود بخشد .
بخش هفتم
(ب)
41
پزشک باید موبد را در برابر آفرین و آمرزش خواهی وی ، خانه خدا را به ارزش ورزاو کم بهایی ، دهخدا را به ارزش ورزاو میانه بهایی ، شهربان را به ارزش ورزاو پر بهایی و شهریار را به ارزش گردونه ای چهار اسبه درمان کند . ( به ارزش هفتاد ستیر)
42
. . بانوی خانواده را به ارزش ماده خری ، همسر دهخدا را به ارزش ماده گاوی ، همسر شهربان را به ارزش مادیانی و شهربانو را به ارزش ماده اشتری درمان کند .
43
. . . پسر دهخدا را به ارزش ورزاو پر بهایی ، ورزاو پر بها را به ارزش ورزاو میانه بهایی ، ورزاو میانه بها را به ارزش ورزاو کم بهایی ، ورزاو کم بها را به ارزش گوسفندی و گوسفند را به ارزش یک خوراک گوشت درمان کند .
44
ای سپیتمان زرتشت !
اگر پزشکان چندی با یکدیگر به درمان بیمار بپردازند ، یک یبا کارد پزشکی ، دیگری با گیاه درمانی و آن دیگری با منثره درمانی ، این سومین است که بهتر از همه بیماری را از تن اشون دور می کند .( منثره گفتار ایزدی است و منثره درمانی درمان بیمار از راه برخواندن گفتار ایزدی است .)
بخش هشتم
45
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
چه هنگام پس از آن که مردار آدمی در افتاب بر زمین فرو افتد ، زمین دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد ؟
46
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
یک سال پس از آن مردار آدمی در آفتاب بر زمین فرو افتد ، زمین دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد .( فر 6 بند 1)
47
ای دادار جهان استومند! ای اشون !
چه هنگام پس از خاکسپاری مردار آدمی ، زمین دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد ؟
48
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
پنجاه سال پس از خاکسپاری مردارآدمی ، زمین دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد .
49
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
چه هنگام پس از آنکه مردار آدمی را در دخمه فرو گذارند ، زمینی که دخمه بر آن برپای شده است ، دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد ؟
50
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
هنگامی که خاک مردار با خاک زمین در آمیزد ( فاصله زمانی که پنجاه سال برآورد می شود)
ای سپیتمان زرتشت !
همگان را در جهان استومند به فرو ریختن دخمه ها وادار. ( فر3 بند 9 و 13)
51
کسی که دخمه ها را هر چند به اندازه تن خویش فرو ریزد ، گناهانی که در اندیشه و گفتار و کردار از او سر زده است ، آمرزیده می شود و تاوان آن گناهان بر گردن او نمی ماند ؛ همچون کسی که در آیین پتت بخشوده می شود .( یک گناه تنافوهر از این راه بخشوده شود)
52-54
دو مینو برای دست یابی بر روان وی ستیزه نمی کنند و هنگامی که به سرای بهروزی ابدی گام نهد ، ستارگان وماه و خورشید به دیدار او شادمانی می کنند و من ـ اهوره مزدا ـ به دیدار او شادمان می شوم و چنین می گویم :
« درود بر تو ای آفریده ی من ! تو آنی که هم اکنون از جهان پر آسیب به سرای جاودانگی شتافته ای .»
55
ای دادار جهان اسومند ! ای اشون !
جای دیوان کجاست ؟
جای دیو پرستان کجاست ؟
کجاست آن جایی که گروه های دیوان از آن جا همگام تاخت می اورند.
کجاست آن جایی که گروه های دیوان از آن جا تاخت کنان در می آیند .
کجاست آن جایی که گره های دیوان از آن جا همگام تاخت می آورند تا پنجاهها صدها، صدها هزارها ، هزارها ده هزارها، ده هزارها ده هزارها ده هزارها تن را بکشند ؟
56
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
آن جا که دخمه هایی روی زمین برپا داشته شده است و مردارها را در آن جا فرو نهاده اند .
آن جاست جای دیوان .
آن جاست که گروههای دیوان از آن جا همگام تاخت می آورند .
آن جاست که گروه های دیوان از آن جا تاخت کنان در می آیند .
آن جاست که گروه های دیوان از آن جا همگام تاخت می آورند تا پنجاهها ، صدها هزارها ، هزارها ده هزارها، ده هزارها ده هزارها ده هزارها تن را بکشند .
57
ای سپیتمان زرتشت !
در آن دخمه ها ، دیوان خوراک می خورند وآنچه را خورده اند از گلو برمی آورند .آنان خوراک می خورند ؛ همان گونه که شما مردمان در جهان استومند ، خوراک و گوشت پخته می خورید .
ای مردمان !
این بوی خوراک آنهاست که شما در آن جا می شنوید .
58
تا هنگامی که گند مایه در آن دخمه ها برجاست ، دیوان در آنجا شادمانی می کنند .
گند بیماریهای گر ، تب ، آبگونه های چرکین ،ناتوانی ، نرم استخوانی و سپید مویی نابهنگام از دخمه ها برآید .
در آن جا از شامگاهان تا بامدادان ، مرگ بیشترین زورمندی و چیرگی را بر مردمان دارد .
59
اگر دیو پرستانی در آن جا باشند که به جست و جوی مینوی بهتر برنیایند ، جینی آن بیماری را در پاها و دستها و گیسوان آنان به اندازه ی یک سوم نیرومند تر می کند .
بخش نهم
60-69
.....................................................................................................................................................................( بندهای 54-45 فر 5)
70
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
اگر تن ناپاک آن زن دچار تب لرزه شود یا آسیبهای دوگانه ی گرسنگی و تشنگی بدو روی آورد ، آیا رواست که آب بنوشد؟
71
اهوره مزدا پاسخ داد :
رواست که اب بنوشندد ؛ زیرا نخستین خویشکاری او رهایی زندگی خویش است . اما اگر پیش از آن که مردی پاک و اشون و دین آگاه این کار را روا بداند ، خود به دلخواه آب بنوشد ، بر شما مزداپرستان است که پاد افره گناهش را به گردن گیرید .
از موبدان موبد یا سرشاورز دادخواهی کنید تا به پادافره ی گناهتان داوری کند .
بخش دهم
73
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
آیا آوندهایی را که مردمان در آنها خوراک می خورند ، هرگاه با مردارسگان یا مردمان برخورد یابد می توان پاک کرد ؟
74
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
چگونه چنین می توان کرد ؟
آوندهای زرّین را باید یک بار با گمیز بشویند ؛ یک بار خاکمال کنند و یک بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
آوندهای سیمین را باید دوبار با گمیز بشویند ؛ دوبار خاکمال کنند و دو بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
75
آوندهای برنجین را باید سه بار با گمیز بشویند ؛ سه بار خاکمال کنند و سه بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
آوندهای آهنین را باید چهار بار با گمیز بشویند ؛ چهار بار خاکمال کنند و چهار بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
آوند های سنگی را باید شش بار با گمیز بشویند، شش بار خاکمال کنند ، وشش بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
آوندهای گلین یا چوبین یا سفالین ، همواره ناپاک می ماند .
بخش یازدهم
76
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
آیا اده گاوی که مردار سگان یا مردمان را خورده باشد ، می تواند پاک شود ؟
77
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
آری می تواند ؛ اما تا یک سال موبد نباید از آن گاو شیرو پنیر برای آیین برسم و گوشت برای آیین زور برگیرد .
پس از سپری شدن یک سال ،مرد پارسا می تواند همچون پیشتر ، از آن گاو خوراک بدست آورد .
بخش دوازدهم
78
ای اهوره مزدای اشون !
آن کیست که در اندیشه اشونی است ؛ در آرزوی اشونی است ؛ اما از راه اشونی گمراه می شود ؟
آن کیست که در اندیشه اشونی است ؛ اما به راه دروج گام می نهد ؟
79
اهوره مزدا پاسخ داد :
آن که دراندیشه اشونی است ؛ در آرزوی اشونی است ؛ اما از راه اشونی گمراه می شود ، آن که در اندیشه ی اشونی است ، اما به راه دروج گام می نهد ، کسی است که آب آلوده به مردار را به آیین پیش کش آورد ؛ کسی است که پس از فرو رفتن و پیش از برآمدن خورشید ، زور نیاز آورد .
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
1
زرتشت از اهوره مزدا پرسید :
ای اهوره مزدا ! ای سپند ترین مینو ! ای دادار جهان استومند !ای اشون !
چون کسی بمیرد در چه هنگامی دروج نسو بر او می تازد ؟
2
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
بی درنگ پس از مرگ ، همین که جان ز تن جدا شود ، دروج نسو به پیکر مگسی وزوز کنان با زانوان از پیش و دم از پس برآمده ، همه تن آلوده به آلایشها ، همچون پلیدترین خرفستران از سرزمینهای ـ اپاختر می آید و بر تن مرده می تازد .
3
او بر تن مرده درنگ می کند تا هنگامی که سگ برآن بنگرد یا آن را بخورد یا پرندگان مردار خوار به سوی آن پرواز کنند .
هنگامی که سگ برآن بنگرد یا آن را بخورد یاپرندگان مردار خوار به سوی آن پرواز کنند ، دروج نسو به پیکر مگسی وز وزکنان با زانوان از پیش و دم از پس برآمده ، همه تن آلوده به آلایشها ، همچون پلید ترین خرفستران به سرزمین اپاختر ، واپس می گریزد .
4
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
اگر مرده راسگی یا گرگی دریده باشد یا به جادویی یا به کین توزی یا در پی فرو افتادن از پرتگاهی یا به داوری داوران یا در یک درگیری کشته شده یا خود را کشته باشد ، در چه هنگامی پس از مرگ دروج نسو بر او می تازد ؟
5
اهوره مزدا پاسخ داد:
پاسی پس از مرگ ، دروج نسو به پیکر مگسی . . ...............................................................( دنباله جمله مانند بند 2 همین فر)
بخش دوم
6-9
................................................................................................................................( بندهای 30-27 فر 5)
بخش سوم
10
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
دروج نسو کدام بخش از بستر و بالش مرده را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید ؟
11
اهوره مزدا پاسخ داد :
دروج نسو لایه ی رویی بستر مرده و جامه ی زیر پوش وی را به گند و پلیدی و ناپاکی می آلاید .
12
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
آیا چنین جامه ای را ـ جامه ای که با مردار سگ یا آدمی برخورد داشته است ـ می توان پاک کرد ؟
13
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
آری می توان پاک کرد .
چگونه چنین کاری را می توان کرد ؟
اگر آن جامه با منی یا خوی یا قی آلوده شده باشد ، مزداپرستان بایدآ« را پاره پاره کنند و در زیر خاک فرو برند.
14
. . . اما اگر آن جامه با منی یا خوی یا چرک یا قی آلوده نشده باشد ، مزداپرستان بایدآن را باگمیز بشویند .
15
. . . اگر آن جامه چرمی باشد ، آنان بایدآن را سه بار با گمیز بشویند ، سه بار خاک مال کنند ؛ سه باربا آب بشویند . و از آن پس تا سه ماه در هوای آزاد در کنار پنجره خانه بگذارند .
اگر آن جامه بافته باشد ، آنان باید آن راشش بار با گمیز بشویند ، شش بار خاکمال کنند ، شش بار با آب بشویند و از آن پس تا شش ماه در هوای ازاد در کنار پنجره خانه بگذارند .
16
ای زرتشت اشون !
آبی که چشمه اردویسور نام دارد ، تخمه را در تن مردان ، کودک را در زهدان زنان و شیر را در پستان مادران پاک می کند .
17-22
..............................................................................................................................................................................( بندهای 57-62فر 5)
بخش چهارم
23
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
آیا کسی که مردار سگ یا آدمی را خورده باشد ، می تواند دیگر باره پاک شود ؟
24
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
نه! نمی تواند !
لانه ی او آلونکی می شود ( چون چنین کسی که به مردار خواری آزمند همانند شده ، خانه او هم لانه خوانده شده است) .زندگی او از هم دریده می شود . چشمان روشن او از چشمخانه بیرون می آید . دروج نسو بر او فرو می افتد و پیکرش را تا بن ناخنها بسختی می گیرد و از آن پس تاابد ناپاک می ماند .
25
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
آیا کسی که مردار چرکینی را در آب یا آتش بیفگند و ه یک از آن دو را بیالاید ، می تواند دیگر باره پاک شود ؟
26
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
نه! نمی تواند !
او از دوزخیان است . او از آن مردمانی است که به نسو دگرگون می شوند و پشه ها و ملخ ها را افزونی می بخشند .
او از تباهکاران است . او از آن مردمانی است که به نسو دگرگون می شوند و خشکسالی نابود کننده ی گیاهان را افزونی می بخشند .
27
او از دوزخیان است . او از آن مردمانی است که به نسو دگرگون می شوند و نیروی زمستان را افزونی می بخشند ؛ زمستانی دیو آفریده ؛ زمستانی که گله گاوان را نابود می کند ؛ برفها می بارد ستبر ؛ سیلابها روان می کند و خشمگین و پر گزند در همه جا راه می یابد .
دروج نسو بر او فرومی افتد و پیکرش را تا بن ناخنها بسختی می گیرد و از آن پس تا ابد ناپاک می ماند .
بخش ششم
28
ای دادار جهان استومند ! ای اشون! ای اهوره مزدا !
آیا هیزمی را که مردار سگان یا مردمان برآن افتاده باشد می توان پاک کرد ؟
29
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
آریمی توان پاک کرد .
چگونه چنین توان کرد ؟
اگر هنوز سگان یا پرندگان مردارخوار نسو را نزده باشند مزداپرستان باید هیزم را هرگاه خشک باشد به درازای یک ویتستی و هرگاه تر باشد به درازای یک « فراراثنی» گرداگرد مردار بر زمین بگذارند ویک بار بر آن آب بپاشند و آن هیزم از آن پس ، پاک باشد .
30
. . . اما اگر سگان یا پرندگان مردار خوار نسو را زده باشند ، باید هیزم را هرگاه خشک باشد به درازای یک فرا راثنی و هرگاه تر باشد به درازای یک فرابازو گرداگرد مردار بر زمین بگذارند و یک بار برآن آب بپاشد و آن هیزم از آن پس ، پاک باشد .
31
این است آن اندازه ای از هیزم خشک یا تر ، سخت یا نرم گرداگرد مردار که باید بر زمین گذاشت ، یک بار برآن آب بپاشد وآن هیزم از آن پس پاک باشد .
32
ای دادار جهان استومند ! ای اهوره مزدا ! ای اشون !
آیا دانه های خوراکی و گیاهان خوراک ستوران را که با مردار برخود یابد ، می توان پاک کرد ؟
33
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
می توان چنین کرد .
چگونه چنین توان کرد ؟
اگر سگان یا پرندگان مردارخوار هنوز نسو را نزده باشند ، باید دانه های خوراکی و گیاهان خوراک ستوران را هرگاه خشک باشد به درازای یک فرارثنی و هرگاه تر باشد به درازای یک فرابازو گرداگرد مردار بر زمین فرو گذارند ویک بار بر آنها آب بپاشند و آن دانه ها و گیاهاناز آن پس پاک باشد .
34
. . . اما اگر سگان یا پرندگان مردارخوار نسو را زده باشند ، باید دانه های خوراکی و گیاهان خوراک ستوران را هرگاه خشک باشد به درازای یک فرا بازو و هرگاه تر باشد به درازای یک وی بازو گرداگرد مردار بر زمین فرو بگذارند ویک بار بر آنها آب بپاشند و آن دانه ها و گیاهان از آن پس پاک باشند .
. . .
35
این است آن اندازه ای از دانه های خوراکی و گیاهان خوراک ستوران ـ خشک یا تر ، کاشته یاخود رو ، درو شده یا درو نشده ، انباشته یا نینباشته ، سرشته یا ناسرشته ـ گردا گرد مردار که باید بر زمین فرو گذاشت و یک بار بر آنها آب پاشید و آن دانه ها وگیاهان از آن پس پاک باشد .
بخش هفتم
( الف)
36
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
اگر مزداپرستی بخواهد پزشکی کند ، نخستین بار کارآموزدگی و چیره دستی خویش را بر چه کسی باید بیازماید ؟ برمزداپرستان یا بردیو پرستان ؟
37
اهوره مزدا پاسخ داد :
بهتر آن است که نخستین بار ، کار آزمودگی و چیره دستی خویش را بر دیو پرستان بیازماید تا بر مزداپرستان .
اگر سه بار هنگام درمان دیو پرستان با کارد ، بیمار بمیرد ، آن مزداپرست همواره پزشکی ناشایسته است .
38
. . . از آن پس هیچ گاه نباید بگذارند او به درمان مزداپرستان دست زند .
هیچ گاه نباید بگذارند مزداپرستی را با کارددرمان کند وتن وی را بخراشد .
اگر او به درمان مزداپرستان دست زند یا مزداپرستان رابا کارد درمان کند ، پاد افره گناه کشتن آگاهانه بر او رواست .
39
اگر او سه بار دیو پرستان را با کارد درمان کند و بیمار تندرستی خویش را بازیابد ، از آن پس همواره پزشکی شایسته است .
40
او می تواند هر گونه بخواهد به درمان مزداپرستان دست زند . او می تواند مزداپرستان را با کارد درمان کند و بهبود بخشد .
بخش هفتم
(ب)
41
پزشک باید موبد را در برابر آفرین و آمرزش خواهی وی ، خانه خدا را به ارزش ورزاو کم بهایی ، دهخدا را به ارزش ورزاو میانه بهایی ، شهربان را به ارزش ورزاو پر بهایی و شهریار را به ارزش گردونه ای چهار اسبه درمان کند . ( به ارزش هفتاد ستیر)
42
. . بانوی خانواده را به ارزش ماده خری ، همسر دهخدا را به ارزش ماده گاوی ، همسر شهربان را به ارزش مادیانی و شهربانو را به ارزش ماده اشتری درمان کند .
43
. . . پسر دهخدا را به ارزش ورزاو پر بهایی ، ورزاو پر بها را به ارزش ورزاو میانه بهایی ، ورزاو میانه بها را به ارزش ورزاو کم بهایی ، ورزاو کم بها را به ارزش گوسفندی و گوسفند را به ارزش یک خوراک گوشت درمان کند .
44
ای سپیتمان زرتشت !
اگر پزشکان چندی با یکدیگر به درمان بیمار بپردازند ، یک یبا کارد پزشکی ، دیگری با گیاه درمانی و آن دیگری با منثره درمانی ، این سومین است که بهتر از همه بیماری را از تن اشون دور می کند .( منثره گفتار ایزدی است و منثره درمانی درمان بیمار از راه برخواندن گفتار ایزدی است .)
بخش هشتم
45
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
چه هنگام پس از آن که مردار آدمی در افتاب بر زمین فرو افتد ، زمین دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد ؟
46
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
یک سال پس از آن مردار آدمی در آفتاب بر زمین فرو افتد ، زمین دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد .( فر 6 بند 1)
47
ای دادار جهان استومند! ای اشون !
چه هنگام پس از خاکسپاری مردار آدمی ، زمین دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد ؟
48
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
پنجاه سال پس از خاکسپاری مردارآدمی ، زمین دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد .
49
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
چه هنگام پس از آنکه مردار آدمی را در دخمه فرو گذارند ، زمینی که دخمه بر آن برپای شده است ، دیگر باره پاکی نخستین خویش را باز می یابد ؟
50
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
هنگامی که خاک مردار با خاک زمین در آمیزد ( فاصله زمانی که پنجاه سال برآورد می شود)
ای سپیتمان زرتشت !
همگان را در جهان استومند به فرو ریختن دخمه ها وادار. ( فر3 بند 9 و 13)
51
کسی که دخمه ها را هر چند به اندازه تن خویش فرو ریزد ، گناهانی که در اندیشه و گفتار و کردار از او سر زده است ، آمرزیده می شود و تاوان آن گناهان بر گردن او نمی ماند ؛ همچون کسی که در آیین پتت بخشوده می شود .( یک گناه تنافوهر از این راه بخشوده شود)
52-54
دو مینو برای دست یابی بر روان وی ستیزه نمی کنند و هنگامی که به سرای بهروزی ابدی گام نهد ، ستارگان وماه و خورشید به دیدار او شادمانی می کنند و من ـ اهوره مزدا ـ به دیدار او شادمان می شوم و چنین می گویم :
« درود بر تو ای آفریده ی من ! تو آنی که هم اکنون از جهان پر آسیب به سرای جاودانگی شتافته ای .»
55
ای دادار جهان اسومند ! ای اشون !
جای دیوان کجاست ؟
جای دیو پرستان کجاست ؟
کجاست آن جایی که گروه های دیوان از آن جا همگام تاخت می اورند.
کجاست آن جایی که گروه های دیوان از آن جا تاخت کنان در می آیند .
کجاست آن جایی که گره های دیوان از آن جا همگام تاخت می آورند تا پنجاهها صدها، صدها هزارها ، هزارها ده هزارها، ده هزارها ده هزارها ده هزارها تن را بکشند ؟
56
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای سپیتمان زرتشت !
آن جا که دخمه هایی روی زمین برپا داشته شده است و مردارها را در آن جا فرو نهاده اند .
آن جاست جای دیوان .
آن جاست که گروههای دیوان از آن جا همگام تاخت می آورند .
آن جاست که گروه های دیوان از آن جا تاخت کنان در می آیند .
آن جاست که گروه های دیوان از آن جا همگام تاخت می آورند تا پنجاهها ، صدها هزارها ، هزارها ده هزارها، ده هزارها ده هزارها ده هزارها تن را بکشند .
57
ای سپیتمان زرتشت !
در آن دخمه ها ، دیوان خوراک می خورند وآنچه را خورده اند از گلو برمی آورند .آنان خوراک می خورند ؛ همان گونه که شما مردمان در جهان استومند ، خوراک و گوشت پخته می خورید .
ای مردمان !
این بوی خوراک آنهاست که شما در آن جا می شنوید .
58
تا هنگامی که گند مایه در آن دخمه ها برجاست ، دیوان در آنجا شادمانی می کنند .
گند بیماریهای گر ، تب ، آبگونه های چرکین ،ناتوانی ، نرم استخوانی و سپید مویی نابهنگام از دخمه ها برآید .
در آن جا از شامگاهان تا بامدادان ، مرگ بیشترین زورمندی و چیرگی را بر مردمان دارد .
59
اگر دیو پرستانی در آن جا باشند که به جست و جوی مینوی بهتر برنیایند ، جینی آن بیماری را در پاها و دستها و گیسوان آنان به اندازه ی یک سوم نیرومند تر می کند .
بخش نهم
60-69
.....................................................................................................................................................................( بندهای 54-45 فر 5)
70
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
اگر تن ناپاک آن زن دچار تب لرزه شود یا آسیبهای دوگانه ی گرسنگی و تشنگی بدو روی آورد ، آیا رواست که آب بنوشد؟
71
اهوره مزدا پاسخ داد :
رواست که اب بنوشندد ؛ زیرا نخستین خویشکاری او رهایی زندگی خویش است . اما اگر پیش از آن که مردی پاک و اشون و دین آگاه این کار را روا بداند ، خود به دلخواه آب بنوشد ، بر شما مزداپرستان است که پاد افره گناهش را به گردن گیرید .
از موبدان موبد یا سرشاورز دادخواهی کنید تا به پادافره ی گناهتان داوری کند .
بخش دهم
73
ای دادار جهان استومند ! ای اشون !
آیا آوندهایی را که مردمان در آنها خوراک می خورند ، هرگاه با مردارسگان یا مردمان برخورد یابد می توان پاک کرد ؟
74
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
چگونه چنین می توان کرد ؟
آوندهای زرّین را باید یک بار با گمیز بشویند ؛ یک بار خاکمال کنند و یک بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
آوندهای سیمین را باید دوبار با گمیز بشویند ؛ دوبار خاکمال کنند و دو بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
75
آوندهای برنجین را باید سه بار با گمیز بشویند ؛ سه بار خاکمال کنند و سه بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
آوندهای آهنین را باید چهار بار با گمیز بشویند ؛ چهار بار خاکمال کنند و چهار بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
آوند های سنگی را باید شش بار با گمیز بشویند، شش بار خاکمال کنند ، وشش بار با آب بشویند ؛ آنگاه پاک شود .
آوندهای گلین یا چوبین یا سفالین ، همواره ناپاک می ماند .
بخش یازدهم
76
ای دادار جهان استومند ! ای اشون!
آیا اده گاوی که مردار سگان یا مردمان را خورده باشد ، می تواند پاک شود ؟
77
اهوره مزدا پاسخ داد :
ای زرتشت اشون !
آری می تواند ؛ اما تا یک سال موبد نباید از آن گاو شیرو پنیر برای آیین برسم و گوشت برای آیین زور برگیرد .
پس از سپری شدن یک سال ،مرد پارسا می تواند همچون پیشتر ، از آن گاو خوراک بدست آورد .
بخش دوازدهم
78
ای اهوره مزدای اشون !
آن کیست که در اندیشه اشونی است ؛ در آرزوی اشونی است ؛ اما از راه اشونی گمراه می شود ؟
آن کیست که در اندیشه اشونی است ؛ اما به راه دروج گام می نهد ؟
79
اهوره مزدا پاسخ داد :
آن که دراندیشه اشونی است ؛ در آرزوی اشونی است ؛ اما از راه اشونی گمراه می شود ، آن که در اندیشه ی اشونی است ، اما به راه دروج گام می نهد ، کسی است که آب آلوده به مردار را به آیین پیش کش آورد ؛ کسی است که پس از فرو رفتن و پیش از برآمدن خورشید ، زور نیاز آورد .
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:فرگرد ششم
گوهر بعدی:فرگرد هشتم
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
