۱۹۸۴ بار خوانده شده

غزل ۲۰۲

جنگ از طرف دوست دل آزار نباشد
یاری که تحمل نکند یار نباشد

گر بانگ برآید که سری در قدمی رفت
بسیار مگویید که بسیار نباشد

آن بار که گردون نکشد یار سبکروح
گر بر دل عشاق نهد بار نباشد

تا رنج تحمل نکنی گنج نبینی
تا شب نرود صبح پدیدار نباشد

آهنگ دراز شب رنجوری مشتاق
با آن نتوان گفت که بیدار نباشد

از دیده من پرس که خواب شب مستی
چون خاستن و خفتن بیمار نباشد

گر دست به شمشیر بری عشق همان است
کانجا که ارادت بود انکار نباشد

از من مشنو دوستی گل مگر آن گاه
کم پای برهنه خبر از خار نباشد

مرغان قفس را المی باشد و شوقی
کان مرغ نداند که گرفتار نباشد

دل آینه صورت غیب است ولیکن
شرط است که بر آینه زنگار نباشد

سعدی حیوان را که سر از خواب گران شد
در بند نسیم خوش اسحار نباشد

آن را که بصارت نبود یوسف صدیق
جایی بفروشد که خریدار نباشد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل ۲۰۱
گوهر بعدی:غزل ۲۰۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.