برادر ایمنم با تو در ایندشت
چو نالان بلبلی برطرف گلگشت

خوشم با تو کنون اما دریغا
که باید رفتن و واهشتن ایندشت

برادر چون کشم تنگت در آغوش
که خود زخم است از پا تا بناگوش

همه پیکان و تیر آید بخوابم
چو شب گیرم خیالت را در آغوش

برادر گلشن از تو گلخن از من
ره شام و جفای دشمن از من

بگلگشت جنان بالیدن از تو
بکنج بیکسی نالیدن از من

برادر غم یکی بودی چه بودی
اگر درد اندکی بودی چه بودی

غریبی و یتیمی و اسیری
از این سه گر یکی بودی چه بودی

برادر خواهری کش باب دلسوز
بدامن پرویدستی شب و روز

چنان دور از تو پاکوب بلا شد
که خون گرید بحالش دشمن امروز

برادر از جهان دل در تو بستم
ز دنیا رشتۀ الفت گسستم

گلی ناچیده زین باغ ایدریغا
ز دامان تو ببریدند دستم

برادر درد ها در سینه دارم
که بر خود سوزم و گفتن نیارم

برادر رفتی و آخر ندیدی
که چون شد کشته باب غمگسارم

برادر طاقتم بالله سر آمد
بنای صیرم از پای اندر آمد

سری بردار و یکدم در برم گیر
که قاتل در کف اینکه خنجر آمد