۲۷۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۸۰

ای آفتاب رویت هرسو فکنده تابی
وی از فروغ مهرت هر ذرّه آفتابی

از کیست قدر رویت چون نیست غیر تو کس
هر لحظه در لباسی هر لحمه در نقابی

ساقی و باده چون نیست الّا یکی پس از چه
در هر طرف فتاده مستی است از شرابی

دست تو در گل ما مهر تو در دل ما
نوریست در ظلامی، گنجی است در خرابی

چون کس نبود جز تو در عرصه دو عالم
کز وی کنی سوالی او را دهی جوابی

در آینه نظر کرد روی تو دید خود را
خویشتن درآمد هرلحظه در عتابی

با عکس خویش میگفت هر ساعتی حدیثی
با نفس خویش میکرد هر لحمه‌ای خطابی

ای آفتاب تابان در مغربی نظر کن
کز روی تست عکسی وز مهر توست تابی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.