تا تو اندر مراتب عددی
گه دهی و گه هزار و گاه صدی

لب را قشر و قشر را لبی
جسم‌را روح و روح را جسدی

نیستی هیچ خالی از کثرت
تا درین معرض و درین صددی

گاه ابری و گاه بارانی
گاه بحری و گه برآن زبدی

بلبل نوبهار بستانی
گلرخ و ماه روی و سرو قدی

خوبی روی هر پریرویی
زیب و هر زلف و خط و خال و خدی

بحقیقت ترا جهان ولد است
گرچه او را ت این زمان ولدی

گرچه در اسم و نعت بسیاری
لیک در ذات واحد احدی

پیش از این بود مغربی ازلی
مدتی شد که گشته ابدی