۲۶۷ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۷

جانا دهنت که هست چون چشمه نوش
می آوردش ظلمت شب در آغوش

آن پنبه پندار که در گوش تو بود
پشم آمد و یکباره برون کرد ز گوش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.