۲۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۰

ای باد مراغه حال خویشان خون است
وان یار مرا زلف پریشان چون است

خون گشت دلم ز درد نادیدنشان
گویی دل نازنین ایشان چون است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.