۲۵۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۷

ای زلف به تاب دوست تاب تو که راست
وی لعل خوشش برگ عتاب توکه راست

ای چشمش اگر سوال جان خواهی کرد
جز دادن جان دگر جواب تو که راست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.