قومی که ره به منزل خوبان همی برند
اقبال مایه یی ست که ایشان همی برند

جان می برند تحفه به نزدیک یار خویش
خرما به بصره زیره به کرمان همی برند

جان را در آن دیار چه قیمت بود ولی
سهل است چون به پیش کریمان همی برند

دل بر گرفته اند ازین خاکدان چو خضر
تا ره به سوی چشمهٔ حیوان همی برند

خود را نگاه دار ز دیوان راه زن
کانگشتری ز دست سلیمان همی برند

مغرور علم و طاعت و تقوی مشو
کانجا ازین متاع فراوان همی برند

چوگان و دست و پنجه مردان بهانه یی ست
این گوی را به بخت ز میدان همی برند

هان ای همام بنده مردان عشق شو
کایشان رهی به مجلس سلطان همی برند