۲۳۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۹۵۲

مرا که روی تو بینم چه حاجت است
که کسی نظر نکند با وجود گل به گیاه

به ماه اگر ز حسن رخت بافتی نشان یوسف
ز شرم روی تو بیرون نیامدی از چاه

خرد چو قدرت حق در رخت مشاهده کرد
بگفت اشهدان لااله الا الله

نظر به صورت خوبان اگر گناه بود
صحیفة عمل بنده پر بود ز گناه

کمال، چون تو شدی بنده همه خوبان
اگر تو جای نداری به او بیار پناه
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۵۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.