۲۶۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۸۸۷

هر دمی با دگری ناز مکن
چشم بر روی خسان باز مکن

چون نصیبی دهی از درد مرا
دگری را بمن انباز مکن ناز کن

می کنم ناز دگر از تو نیاز
بار دگر ناز مکن مدد مردم غماز مکن

غمزه را جانب من نیز مساز
آن نخستین ز من آغاز مکن

چون کنی ترک جفای همه کس
بازش از کبر سرافراز مکن

گفته خاک ره ماست کمال
خاک را این همه اعزاز مکن
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۸۸۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۸۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.