۲۶۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۰

وقت است که استان زمان زرگر منی
مانند زر از بوته بما صاف نماید

کان نیک نباشد که ز صندوق ضمیرم
زر دزدد و با من چو ترازو نگراید

شک نیست که اقبال درآید ز در من
گر رای مبارک بصفا روی نماید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.