۲۸۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۵۰۴

ما را شب فراق کجا خواب می برد
صد خواب را ز گریه ما آب می برد

داروی جان ما ز لبش ساز گو طبیب
زحمت چرا بشربت عناب میبرد

مخمور عشق را به جز آن لب علاج نیست
درد سر خماره می ناب میبرد

سر مینهد بصدق خم ابروی ترا
هر پارسا که سجده به محراب می برد

پیش رخ از رقیب بپوشان به ذقن
کر باغ میوه دزه به مهتاب می برد

گر آب دیده سوی نو آرد کمال را
خاشاک پیش گوهر سیراب می برد

تبریز اگر کند هوس او را ازین مقام
سیلاب اشک راست بر خاب می برد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۰۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۵۰۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.