۲۶۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۳۲

را گشودند بار بر ببندید
خویشتن زیر بار مپسندید

این جهان درد خورد دندانیست
وارهیدید از او چو بر کندید

برگ ریزان عمر شد نزدیک
خیره خیره چو گل چه میخندید

شاخ پی میوه گر همه طوبیست
ببریدش به میوه پیوندید

ره نمایان عشق آئینه اند
پیش آئینه دم فرو بندید

تا نماید رخ شما به شما
گره همه طوطی همه قندید

بفلک رهبر شماست کمال
گر جهان زیر پای افکندید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.