از کویت بفردوس اعلى دری است
نثار در تست هرجا سری است

تو رضوان نوشین لبی و شراب
ز دست تو هر قطره ای کوثری است

تو از رحمتی آبت و بند زلف
ز طاوس بر روی آیت پری است

مرو همچو بیانی از پیش چشم
درین گوشه بنشین که خوش منظری است

ز دودم بپرهیز کز سوز عشق
بهر عضو من آتش دیگری است

کجا ملک حسن تو باید شکست
که هر سر ز دل ها نرا لشکری است

عجب آتش است آتش دل کمال
که دوزخ ازین شعله خاکستری است