۲۴۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۴۵۰

ای باطن تو چو ظاهر آینه صاف
از قاف گرفته نور مهرت تا قاف

شد صبح جهانگیر مگر شمشیرش
با تیغ دعای تو برآمد ز غلاف
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۴۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۵۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.