۲۳۳ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۶۲

روزی که به صد شبم سحر می‌آید
آن هم ز شب تیره، بتر می‌آید

شب رفت و نشد روشنی صبح پدید
خورشید مگر گرفته برمی‌آید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.