۲۳۹ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۱۱

دل را به دعای تو صد امید بود
با لطف تو چشم ثمر از بید بود

گر پیروی تو می‌کنم، معذورم
شک نیست که صبح، پیر خورشید بود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.