۲۳۰ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۷۲

بی‌دردی و بی‌غمی به هم پیوستند
تا سلسله اشک مرا بگسستند

خون بود میان دل و چشمم عمری
مردم به میان آمده خون را بستند
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.