۲۲۵ بار خوانده شده

شمارهٔ ۲۲۸

دل پیش ز دردم از قرار اندازد
کی کار مرا به وقت کار اندازد؟

سودای دلم همیشه طغیان دارد
آن نیست که شورش به بهار اندازد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.