زبان گداختم و راز عشق سر کردم
فتیله را چو فکندم، چراغ برکردم

یکی‌ست چشم و قدم در رهش، وگرنه چرا
شکستم آبله پای و دیده تر کردم؟

غم ندامت مرغ چمن ز من پرسید
که عمر در سر افغان بی‌اثر کردم

به دل جفای تو چندان که بیشتر دیدم
به سینه مهر و وفای تو بیشتر کردم

نظر به روی گل و لاله‌ام دریغ آید
ز دیده‌ای که به روی بتان نظر کردم

کباب سوخته قدسی نمی‌دهد خوناب
علاج خون دل از آتش جگر کردم